rnd - jeśli ustawimy wartość z przedziału od 0 do -64 wówczas faza wszystkich składowych zmieni się w zakresie od 0 do 360 stopni (grupowo), natomiast wartość z przedziału od 0 do 63 zmieni fazę indywidualnie w zakresie od 0 do 360 stopni.
Wsh - rodzaje modulacji fali (np. Atan, Qnts) - rodzaj zakłócenia mający duży wpływ na np. grubość basu, a czasem, po dodaniu wysokich częstotliwości uzyskujemy krystalicznie czysty dźwięk (Atan - zamienia falę prostokątną w rodzaj modulowanej fali prostokątnej, Quants - kwantyzacja - dodaje wysokie harmoniczne, może być traktowany jako nienaturalny efekt, który jest często stosowany dla elektroniki, Lnt - obcinanie maksymalnych wartości, często wykorzystywane w gitarach, Clip - twarde obcinanie, po ograniczeniu sygnału powstają dodatkowe harmoniczne)
BaseF. - kształt fal używanych jako harmoniczne np. sinusoidalna (Sin), tójkątna (Saw), piłokształtna (Power)
Par - (Base Function Parameter ) od-64 do 63 zmienia kształt fali
B.F.Mod. - (Base Function Modulation) jest podświetlony kiedy BaseF. wybrana jest inna funkcja od Sine
Clr - jeśli jest załączony, po naciśnięciu Use as base wszystkie harmoniczne oprócz pierwszej są zerowane, jeśli jest załączony ustawienia pozostają nie zmienione
Sp. Adj.- dostosowuje spektrum (widmo) fali (zwiększa ilość harmonicznych?)
Clear - kasuje ustawienia wszystkich harmonicznych
Sine - dokonuje konwersji funkcji do funkcji sinusoidalnej
dg_West_Across_tehe_Ocean_Sea1 - nacisnąć przycisk transpozycji na klawiaturze MIDI i ustawić pokrętło Modulation w poł. środkowym. Utwory Vang. grane są z dużym pogłosem Reverb i wybrzmiewaniem - Release (ustawić długi Release, ustawić stereo - Pan. na Reverb i Echo tak aby było słychać dźwięki w obu kanałach)
Każdy kolor ma inną częstotliwość fali, np. kolor czerwony ma częstotliwość ok. 1.5 THz, kolor żółty ok. 1.7 THz, kolor niebieski ma częstotliwość ok. 2.2 THz. W syntezie addytywnej dowolna (?) barwa wynikowa powstaje z nałożenia na siebie świateł trzech barw podstawowych – czerwonej,niebieskiej i zielonej. Synteza addytywna stosowana jest w wyświetlaczach. W syntezie substraktywnej dowolna (?) barwa wynikowa powstaje z nałożenia na siebie farb trzech barw podstawowych – cyjanu, magenty i żółtej (są to barwy pochodne od czerwonej,niebieskiej i zielonej). Synteza substraktywna stosowana jest w druku.
Czy wszystkie barwy można w ogóle uzyskać za pomocą takich samych trzech innych barw? (np. tak jak w wyświetlaczach) Czy dowolną barwę można uzyskać za pomocą trzech innych barw niż czerwonej,niebieskiej i zielonej lub cyjanu, magenty i żółtej lub ze złożenia większej ilości barw? Z pierwszego prawa Grassmanna (trójchromatyczności) wynika, że z dowolnie wybranych trzech liniowo niezależnych barw (czyli z barw podstawowych) nie da się utworzyć wszystkich barw.
W opracowaniu Problem barwy i koloru http://home.agh.edu.pl/~tarasiuk/dydaktyka/doc/GFK/W/03%20Wyklad.pdf można przeczytać, że: Fale o różnych długościach zmieszane w różnych proporcjach mogą dawać takie samo wrażenie barwy. Ze złożenia wszystkich możliwych fal świetlnych „w jednakowych proporcjach” powstaje światło białe (należy wziąć pod uwagę widmo energetyczne). (Podobnie jak z rozszczepienia światła białego w pryzmacie powstają wszystkie możliwe fale świetlne - barwy).
Z rozkładu energii widmowej zamieszczonej w artykule: Barwa w grafice komputerowej http://home.agh.edu.pl/~glowacki/docs/matwykl/GrafKomp/Barwa.pdf wynika, że tą barwę można uzyskać nie tylko z trzech odrębnych kolorów, ale również ze zmieszania wszystkich kolorów.
Białe światło jest mieszaniną wszystkich kolorów widma. W przypadku dominowania jednej lub kilku długości fal z widzialnego zakresu, co oznacza nierówny rozkład w widmie światła, obserwujemy konkretną barwę. Jeśli rozkład jest równomierny widzimy biel lub szarość.
Po dodaniu trzech częstotliwości (1, 1.325, 1.5) kształt powtarza się co 8 równych odcinków (?) co oznacza że częstotliwość jest kilkanaście razy mniejsza od częstotliwości składowych.
https://fotosik.pl/zdjecie/57998b62409ddc6a Wykres1 10*sin(1*x)+3*sin(1.325*x)+6*sin(1.5*x) cz., z. n. różne wartości
https://fotosik.pl/zdjecie/707a3f64875f0ca3 Wykres2 10*sin(1*x)+10*sin(1.325*x)+10*sin(1.5*x) cz., z., n. równe maksymalne wartości
https://fotosik.pl/zdjecie/afe333dc96a3665c Wykres3 5*sin(1*x)+5*sin(1.325*x)+5*sin(1.5*x) cz., z., n. równe średnie wartości (kształt taki sam jak dla maksymalnych wartości, ale mniejsza amplituda)
Ludzkie oko zawiera trzy rodzaje czopków, z których każdy ma inną charakterystykę widmową, zależną od budowy cząsteczek fotopsyn w błonie komórkowej neuronów. W percepcji barw uczestniczą barwniki: Względna absorpcja światła erythrolabe – reagujący z największą czułością na promieniowanie o λ = 590 nm (wrażenie czerwieni) chlorolabe – najbardziej czuły na promieniowanie o λ = 540 nm (wrażenie zieleni) cyanolabe – najbardziej czuły na promieniowanie o λ = 450 nm (wrażenie barwy niebieskiej) Krzywe zachodzą jedne na drugie co może oznaczać, że do mózgu docierają informacje nie tylko o o kolorze czerwonym, zielonym i niebieskim (?). Z połączenia barw RGB w dowolnych kombinacjach ilościowych można otrzymać szeroki zakres barw pochodnych, np. z połączenia barwy zielonej i czerwonej powstaje barwa żółta. Do przestrzeni RGB ma zastosowanie synteza addytywna, w której wartości najniższe oznaczają barwę czarną, najwyższe zaś – białą[. Model RGB jest jednak modelem teoretycznym, a jego odwzorowanie zależy od urządzenia, co oznacza, że w każdym urządzeniu każda ze składowych RGB może posiadać nieco inną charakterystykę widmową, a co za tym idzie, każde z urządzeń może posiadać własny zakres barw możliwych do uzyskania. Model RGB niestety ma kilka wad – między innymi nie wyjaśnia, dlaczego po zmieszaniu jasnych kolorów nie powstaje kolor jaśniejszy lub czysta biel. Należy mieć na uwadze fakt, że model RGB jest tylko teoretyczny, a jego odwzorowanie zależy od urządzenia. Znając najpopularniejsze modele oceny koloru, możnaby stwierdzić, że wystarczy zmieszać barwy z modelu RGB z barwami CMYK i w teorii powinniśmy uzyskać wszystkie możliwe kolory. Jednak się tak nie dzieje ponieważ ludzkie oko nie reaguje liniowo, a barwniki oraz kolorowe materiały nie są idealne. Z tego względu w praktyce stosowane są różne metody tuszowania niedoskonałości. Barwy podstawowe – minimalne zestawy kolorów, które łączone umożliwiają uzyskanie dowolnych kolorów z podanego zakresu. W przypadku ludzi, układy te są oparte na trzech kolorach. Do addytywnego składania barw stosowanych np. w wyświetlaczach, zwykle używane są kolory czerwony, zielony i niebieski lub czerwony, żółty i niebieski. Dla subtraktywnego mieszania kolorów, jak mieszanie pigmentów lub barwników, zwykle wykorzystywane są magenta, cyjan i żółty. Ogólnie przyjętym jest, że trzy podstawowe kolory to: czerwony, niebieski i żółty, które są uwarunkowane historycznie w sztuce i architekturze. Barwy proste (monochromatyczne, widmowe) - barwy otrzymane przez rozszczepienie światła białego. Tylko z barw prostych składa się tęcza, załamanie światła w krysztale, odbicie w płytce kompaktowej itp. Barwami prostymi (trzema konkretnymi wybranymi barwami prostymi) świeci kollorowy wyświetlacz. W naturze barwy proste są rzadkością. Barwy proste to stopniowo zmieniające się barwy od fioletu poprzez indygo, niebieski, zielony, żółty, pomarańczowy, czerwony aż do purpury. Zakłada się, że skrajna purpura jest takim samym kolorem jak skrajny fiolet. Wśród barw prostych (np. w tęczy) nie ma kolorów o mniejszym nasyceniu, np. koloru popielatego (szarego). Barwy złożone - barwy składające się z mieszaniny barw prostych w dowolnych proporcjach, czyli z mieszaniny fal elektromagnetycznych o różnych długościach z zakresu promieniowania widzialnego. Dowolną funkcję można rozłożyć na sinusoidy (nawet funkcje nieokresowe). Wykresy dla dźwięku: A=f(t) - wykres funkcji, A=f(f) - prążki harmoniczne (wdmo?), fi=f(f) - prążki fazy, f=f(t) - spektogam. Alikwoty - nazwa stosowana w muzyce dla harmonicznych.
Str_internetowa_Naukowiec org Str_internetowa_Naukowiec org_Maematyka Badanie okresowości funkcji trygonometrycznych: Funkcja f(x) jest okresowa jeśli dla każdego x: f(x)=f(x+nt) gdzie n=1, 2... , a liczbę t nazywamy okresem funkcji (na przykład funkcja sinx jest okresowa o najmniejszym okresie 2π)
f(x) = sinx + sin2x f(x+t) = f(x) f(x+t) = sin(x + t) + sin2(x + t) = sin(x+t) + sin(2x + 2t) Zakładamy, że t = 2 pi (szukamy wspólnej wielokrotności dla t) f(x+2pi) = sin(x+2pi) + sin(2x+4pi) = sinx + sin2x f(x+t) = f(x) - oznacza to, że funkcja sinx + sin2x jest okresowa oraz t=2π jest okresem funkcji
f(x) = sin2x + sin5x f(x+t) = f(x) f(x+t) = sin2(x + t) + sin5(x + t) = sin(2x+2t) + sin(5x + 5t) Zakładamy, że t = 2 pi (szukamy wspólnej wielokrotności dla t) f(x+2pi) = sin(2x+4pi) + sin(5x+10pi) = sinx + sin2x f(x+t) = f(x) - oznacza to, że funkcja sinx + sin2x jest okresowa oraz t=2π jest okresem funkcji
f(x) = sinx + sin1.5x f(x+t) = f(x) f(x+t) = sin(x + t) + sin 1.5(x + t) = sin(x+t) + sin(1.5x + 1.5t) Zakładamy, że t = 4 pi (1.5pi * 4 = 6pi, a to jest 3 * 2pi, 2pi jest najmniejszym okresem funkcji sinx) (szukamy wspólnej wielokrotności dla t) f(x+2pi) = sin(x+4pi) + sin(1.5x+6pi) = sinx + sin1.5x f(x+t) = f(x) - oznacza to, że funkcja sinx + sin1.5x jest okresowa oraz t=4π jest okresem funkcji
Jeśli w równaniu znajduje się liczba wymierna (np. 2) i liczba niewymierna (np. pi) to funkcja nie jest funkcją okresową ponieważ nie ma wspólnych wielokrotności np. fukcja cos(πx)+cos(2x) Inny sposób znajdowania okresu funkcji: Np. sin1.5x sin(1.5x+1.5t), podstawienie: sin1.5x = u, sin(u+1.5t), 1.5t = 2 pi, t = 2/1.5 pi
Ponieważ dla funkcji sinax okres podstawowy to 2 pi więc wystarczy podzielić 2 pi/a aby otrzymać okres funkcji. sin(1.4x) = sin(1+4/10)x = sin14/10x Dzielimy 2 pi/1.4 i otrzymujemy okres funkcji sin(1.4x) 20/14 pi = 10/7 pi = ok. 4.488 radianów
sinx + sin(1.4x) f(x+t) = f(x) f(x+t) = sin(x + t) + sin14/10(x + t) = sin(x + t) + sin(14/10x + 14/10t) Zakładamy, że t = 10 pi (14/10 * 10 pi = 14 pi, a to jest 7* 2pi, 2pi jest najmniejszym okresem funkcji sinx, dla sin(x + 10 pi) 10 pi = 5 * 2 pi, 2pi jest najmniejszym okresem funkcji sinx (szukamy wspólnej wielokrotności dla t) f(x+10pi) = sin(x + 10 pi) + sin(14/10x+14/10 * 10 pi) = sin(x + 10 pi) + sin(14/10x+14 pi) = sinx + sin(14/10x ) f(x+t) = f(x) - oznacza to, że funkcja sinx + sin(14/10x) jest okresowa oraz t=10π jest okresem funkcji
Utworzyć wykresy na GraphCalc dla 10*sin(x) + 10*sin(1.325x) + 10*sin(1.5x) = 10*sin(x) + 10*sin(53/40) + 10*sin(15/10x) - kolor czerwony, zielony i niebieski i określić okres funkcji.
Częstotliwość dźwięku c1 = 261.6 Hz, cis1 = 277.2 Hz (277.2/261.6 = 1,06...). Określić okres funkcji dla 10*sin(261.6 *x) + 10*sin(261.6 *1.01x) = 10*sin(261.6 *x) + 10*sin(264,216*x) 1.01 - mniejsza odległość częstotliwości niż dla c1 i cis1 (całego półtonu) oraz dla częstotliwości 10*sin(2093*x) + 10*sin(2093*1.01x) = 10*sin(2093*x) + 10*sin(2113,93*x) (przyjąć wartości prostsze do obliczeń okresu funkcji, np. 200 zamiast 261.6, 2000 zamiast 2093 - odpowiednio 10*sin(200*x) + 10*sin(200*1.01*x) oraz 10*sin(2000*x) + 10*sin(2000*1.01x) czyli 10*sin(200*x) + 10*sin(202*x) i 10*sin(2000*x) + 10*sin(2020*x) i utworzyć wykresy (barwa dźwięku powinna zmieniać się wraz z wysokością dźwięku) przeprowadzić podobne obliczenia dla akordów zapisać blog z linkami Antarctic Echoes - nuty ZynAddSubFX - napisy z objaśnieniami przy pokrętłach są na wtyczce VST (GUI) przy ZynAddSubFX w LMMS Spakować w jeden zip MuLab z Monastery..., West Across..., Eternity
GeoGebra - program matematyczny online. GeoGebra to interaktywna aplikacja do geometrii, algebry , statystyki i rachunku różniczkowego , przeznaczona do nauki i nauczania matematyki i przedmiotów ścisłych od szkoły podstawowej do poziomu uniwersyteckiego. GeoGebra jest dostępna na wiele platform z aplikacjami komputerowymi dla Windows , macOS i Linux , z aplikacjami na tablety dla Androida , iPada i Windows oraz z aplikacją internetową opartą na technologii HTML5 .Jego twórca jest Markus Hohenwarter.
Początek fali jest w punkcie 0, koniec fali - w tym miejscu ADSR powinno być równe 0. f(x)=-0.2 x+7, g(x)=sin(x), h(x)=sin(-0.2 x x+7 x). Generator fali sinusoidalnej g(x) jest zmodulowany generatorem LFO f(x) i ograniczony przez ADSR (przy użyciu Amplifiera). Fala wyjściowa to h(x) = sin((-0.2x+7)*x) = sin(-0.2 x x+7 x). Gdy f(x) = 0.2x - parametr jest dodatniwówczs wykres sin(0.2x*x) jest odwrotny.
Marsjanin Misja na Marsa Interstellar Pasażerowie Grawitacja Jack Ryan - Teoria chaosu Elizjum Aeon Flux Salt Colombiana Turysta Między nami góry List w butelce Ad Astra Nowy początek Księżyc Looper Blade Runner 2049
Dwa generatory fali sinusoidalnej których częstotliwości niewiele się różnią od siebie: sin(1*x)+sin(1.01x), sin(2*x)+sin(2.02x) i sin(4*x)+sin(4.04x). Z wykresu widać, że barwa dźwięku zmienia się wraz z wysokością dźwięku (tzn. naciskając kolejne klawisze syntezatora uzyskujemy nie tylko wyższy dźwięk ale i inną barwę dźwięku). Wykres1 https://www.fotosik.pl/zdjecie/283236b010a3fdc7
„ Sailing ” to utwór skomponowany przez Gavina Sutherlanda z Sutherland Brothers w 1972 roku, najlepiej znany jako międzynarodowy hit Rod Stewarta z 1975 roku .Wersja francuska („Ma musique”) została nagrana przez Joe Dassina w 1975 roku. Rod Stewart - Sailing Rod Stewart - Sailing Piano Notes https://youtube.com/watch?v=zr1F7hdG4nk Joe Dassin - Ma Musique
Pomiędzy poszczególnymi stopniami gamy jej toniką istnieją stosunki zależności. Zależność ta występuje szczególnie silnie pomiędzy siódmym a ósmym stopniem gany durowej, oddalonymi o półton diatoniczny, tzn. pomiędzy dźwiękiem prowadzącym a toniką. W gamie molowej eolskiej odległość pomiędzy siódmym a ósmym stopniem wynosi cały ton, przez co siódmy stopneń nie ma dążenia do rozwiązania się na tonikę. Aby spowodować to dążenie trzeba zbliżyć stopień siódmy do ósmego, utworzyć dźwięk prowadzący przez chromatyczna podwyższenie siódmego stopnia. W taki sposób ze skali molowej eolskiej powstaje skala molowa harmoniczna (dur-moll), zawierająca pewien element durowy a mianowicie dźwięk prowadzący na siódmym stopniu (gis w skali a-moll). Najczęstsze zastosowanie w praktyce ma obok skali durowej, skala molowa harmoniczna. (na podst. K. Sikorski - Harmonia cz.I)
Akord – współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków o różnej wysokości i nazwie.
Współbrzmienie kilku dźwięków oddalonych o oktawę lub jej wielokrotności nie stanowi akordu. Powoduje jedynie wzmocnienie dźwięku najniższego i wzbogacenie jego barwy.
Dźwięki składające się na akord muszą mieć jednoznacznie określoną wysokość. Wynika z tego, że efekty perkusyjne nie mogą być składnikami akordu.
W niektórych przypadkach współbrzmienia dwudźwięków (odpowiadające definicji interwału) mogą być traktowane jako akordy niepełne. W nowszej harmonii budowane są akordy na bazie innych interwałów niż tercja, np. ich podstawą jest kwarta. Budowa akordu Akordy buduje się tercjami. Zasada ta wynika z istnienia szeregu harmonicznego. Po ułożeniu tonów harmonicznych tercjami pomijając tony zwielokrotnione w oktawach, otrzymuje się pięć rodzajów akordów naturalnych: trójdźwięk durowy akord septymowy – czterodźwięk (z septymą małą) akord nonowy – pięciodźwięk (z septymą małą i noną wielką) akord undecymowy – sześciodźwięk (z septymą małą oraz wielkimi noną i undecymą) akord tercdecymowy – siedmiodźwięk (z septymą małą oraz wielkimi noną, undecymą i tercdecymą). Nazwy akordów biorą się od interwału, w jakim są one zawarte. Dźwięki wchodzące w skład akordu nazywa się jego składnikami. Pierwszy (najniższy) składnik akordu nazywa się prymą, drugi – tercją, trzeci – kwintą, czwarty – septymą, piąty – noną, szósty – undecymą, siódmy – tercdecymą. W symbolicznym zapisie akordów dla określenia poszczególnych składników używa się liczb 1, 3, 5, 7, 9, 11, 13. Podział akordów ze względu na liczbę dźwięków: Trójdźwięk Akord septymowy (czterodźwięk) Akord nonowy (pięciodźwięk) Akord undecymowy (sześciodźwięk) Akord tercdecymowy (siedmiodźwięk) Postać akordu określa jego przewrót. W zależności od tego, który składnik akordu znajduje się najniżej akord może być: w postaci zasadniczej – najniższym dźwiękiem jest pryma akordu w I przewrocie – najniższym dźwiękiem jest tercja akordu w II przewrocie – najniższym dźwiękiem jest kwinta akordu w III przewrocie – najniższym dźwiękiem jest septyma akordu w IV przewrocie – najniższym dźwiękiem jest nona akordu w V przewrocie – najniższym dźwiękiem jest undecyma akordu w VI przewrocie – najniższym dźwiękiem jest tercdecyma akordu (Nie każdy akord musi istnieć w każdej postaci. Trójdźwięk posiada pozycję zasadniczą oraz dwa przewroty, gdyż nie posiada więcej składników)
Np. tonacja C-Dur zawiera stopnie: I - (dźwięk C) Dur, II - (dźwięk D) moll, III - (dźwięk E) moll, IV - (dźwięk F) Dur, V - (dźwięk G) Dur, VI - (dźwięk A) moll, VII - (dźwięk H) Zmn. Według tego schematu można ustalić stopnie dla pozostałych tonacji durowych, np. dla D-dur (która zawiera dźwięki: d, e, fis, g, a, h, cis): I - (dźwięk D) Dur, II - (dźwięk E) moll, III - (dźwięk Fis) moll, IV - (dźwięk G) Dur, V - (dźwięk A) Dur,VI - (dźwięk H) moll, VII - (dźwięk Cis) Zmn. Otrzymujemy kolejne stopnie dla tonacj D-dur: I - D-dur, II - e-moll, III - fis-moll, IV - G-dur, V - A-dur, VI - h-moll, VII - Cis-Zmn. Tryby Dur-moll dla stopnii tonacji molowych są takie same ale zmienia się przesunięcie stopni (o trzy półtony w lewo). Np. tonacja a-moll zawiera stopnie: I - (dźwięk A) moll, II - (dźwięk H) Zmn., III - (dźwięk C) Dur, IV - (dźwięk D) moll, V - (dźwięk E) moll, VI - (dźwięk F) Dur, VII - (dźwięk G) Dur (V stopień - dominanta jest naczęśniej durowy czyli E-dur).
Dobieranie akordów do melodii:
Najpierw należy ustalić tonację w której grana jest melodia (wypisujemy wszystkie dźwięki melodii w kolejności, sprawdzamy pierwszy lub ostatni dźwięk i ustalamy tonację). Następnie wg schematu dla tonacji C-dur (lub a-moll) do kolejnych dźwięków gamy dodajemy tryby, np. dur, moll lub Zmn.). Np. dla gamy e, fis, gis, a, h, cis, dis układamy stopnie: E-dur, fis-moll, gis-moll, A-dur, H-dur, cis-moll, Dis-Zmn. Następnie próbujemy dobrać akordy do kolejnych dźwięków melodii zaczynając od stopnia I (toniki). Kolejne akordy dobieramy wg schematów progresji, np.: I, VI, IV, V, I. Brzmienie akordów dobieramy do melodii grając je bez przewrotów lub w przewrotach i w różnych oktawach. Można dodać dźwięki (akordy) w niższych oktawach (kontra, subkontra).
Bar Chimes (bar czaims), Mark Tree Bar Chimes - (dzwonki z prętów) to instrument perkusyjny używany głównie do ubarwiania muzyki. Składa się z wielu małych dzwonków - od 20 do 40 - zwykle cylindrów z litego aluminium lub wydrążonych rur mosiężnych o średnicy 3/8 "- o różnej długości, zawieszonych na drążku. Dźwięki są odtwarzane przez przeciągnięcie palcem lub patykiem przez długość wiszących dzwonków, lub struny, które zawieszają dzwonki. W przeciwieństwie do dzwonów rurowych, innej formy dzwonków, dzwonki Bar Chimes nie wytwarzają określonej wysokości, ponieważ wytwarzają nieharmoniczne (a nie harmoniczne ) widma. Rurki można uderzać pałeczką lub ręką. Charakterystyczna techniką wykonawczą jest glissando – wystarczy przejechać np. palcem po wszystkich rurkach – w tym celu rurki są strojone. Dźwięk ma złożony, jasny tembr. Po zagraniu należy odczekać około 6 sekund, by dźwięk rozszedł się w przestrzeni. Instrument należy do grupy perkusji pomocniczej i jest używany do tworzenia specjalnych, egzotycznych efektów dźwiękowych. Wersja instrumentu wynaleziona i opatentowana przez nowojorskiego perkusistę Marka Stevensa w 1967 r. została nazwana jego imieniem (Mark Tree) Bar_Chimes
Dzwonki - Bells - Bar Chimes - ZynAddSubFX - Comi_Collection - 0125_Glass03 Uderzać wszystkimi palcami prawej ręki podobnie jak na filmie od 2:12 do 2:20 w zakresie 1 oktawy. Zmniejszyć Reverb - Time. Glissando tylko dwie górne oktawy. Monastery of La Rabida (tylko uderzanie palcami?).
Dokumentacja pdf do ZynAddSubFX znajduje się w folderze Mulab - ZynAddSubFX (np. wyjaśnienie przebiegów LFO - typy sin, tri,. sqr, z Randonness Amplitude i Frequency, rysunki). Zamienić pdf na jpg, przetłumaczyć tekst, utworzyć film, dodać nagranie mp4 z programu ZynAddSubFX. Objaśnienia do ZynAddSubFX znajdują się we wtyczce VST ZynAddSubFX w LMMS po najechaniu kursorem na przyciski.
Nagrywanie ekranu do pliku np. avi: Screen2avi (bez instalacji) - ustawić 25 klatek na sekundę, fullscreen Jeśli długość dźwięku jest inna niż nagranego filmu rozciągnąć dźwięk za pomocą Audacity - Zmiana prędkości
Znajdowanie nazw akordów na podstawie dźwięków: http://www.cdur.pl/Narzedzia/ZnajdzAkord Znajdowanie_akordow
Znajdowanie nazw akordów dla trójdźwięków: http://www.cdur.pl/Artykuly/24,Jak_nazwac_akord_-_Trojdzwieki Znajdowanie_nazw_akordow
Akordy zawieszone kwartowe: Jeśli drugi dźwięk akordu durowego przesuniemy o jeden półton w górę, np. w akordzie F-dur (f, a, c) dźwięk a na b, wówczas orzymamy akord nazywany durowym kwartowym lub zawieszonym kwartowym (F4 lub Fsus4) - 5 półtonów i 2 półtony. Akordy zawieszone sekundowe: Jeśli drugi dźwięk akordu molowego przesuniemy o jeden półton w dół, np. w akordzie b-moll (b, cis, f) dźwięk cis na c, wówczas orzymamy akord nazywany durowym sekundowym lub zawieszonym sekundowym (B2 lub Bsus2, A#2, A#sus2, Ais2, Aissus2) - 2 półtony i 5 półtonów. Akord zawieszony sekundowy wygląda tak jak akord zawieszony kwartowy w pierwszym przewrocie (np. B2 i F4).
F-dur f, g, a, h, c, d, e F-dur, g-moll, a-moll, B-dur, C-dur, d-moll, E-zmn.
Trójdźwięki w układzie rozległym: Akord to przede wszystkim dźwięki (np. C-dur zawiera dźwięki C E G). Na wielu instrumentach te same dźwięki powtarzają się co oktawę. Jeżeli dźwięki akordu leżą możliwie blisko siebie, mówimy że jest to układ skupiony. Jeśli nie to jest to układ rozległy. W wielu przypadkach zagranie układu skupionego jest trudne lub niemożliwe, np. na gitarze (dlatego gra się układy rozległe). Np. zamiast C E G można zagrać C G E (w dwóch oktawach) lub G E C (w trzech oktawach). Czterodźwięk – akord złożony z czterech dźwięków. Bazą jego jest trójdźwięk, do którego dodany jest interwał liczony od prymy tego akordu – od tego interwału akord bierze swoją nazwę. Najczęściej spotykanymi interwałami które można dodać do akordu są seksta lub septyma. https://pl.wikipedia.org/wiki/Czterod%C5%BAwi%C4%99k Czterodzwiek
F-dur f, g, a, b, c, d, e F-dur, g-moll, a-moll, B-dur, C-dur, d-moll, E-zmn. F-dur f a c Fadd2 F-Dur z dodaną sekundą f g a c Fadd9 F-dur z dodaną noną f a c g
d-moll d f a Dmadd2 d-moll z dodaną sekundą d e f a Dmadd9 d-moll z dodaną noną d f a e
Fadd2 (F G A C), Dmadd2 (D E F A) - starting at 0:02 to 0:26, Fsus4 (F Bb C), B-dur w drugim przewrocie (F Bb D) - starting at 1:03 to 1:11, Badd2 w trzecim przewrocie (F Bb C D) - starting at 1:12 to 1:15, Gsus4 (G C D), C/G-dur - starting at 1:15 to 1:20 (?)
Akord durowy z dodaną sekundą wygląda tak samo jak akord durowy z dodaną noną w trzecim przewrocie (np. Fadd2 wygląda tak samo jak Fadd9 w trzecim przewrocie).
Wyszukiwanie akordów w notacji zachodniej (pokazuje przewroty akordów, są tam 4, 5, 6 i 7 - dźwięki): Spis_akordow_w_notacji_zachodniej https://www.songtive.com/en/chords/piano/F2 Uwaga - szukać po polach umieszczonych niżej.
W latach 80-tych popularne było stosowanie wszystkich akordów w sekwencji jako zawieszonych 2 lub 4 (np. Fsus2, Fsus4), czyli w ogóle żadnych 3 (np. F-dur). Brzmią niejednoznacznie i „lekko”. Akord Add9 niewiele różni się od akordów triady, prawie pod każdym względem (w zależności od używanej skali). Może to również zależeć od stylu danej muzyki (klasyczny lub tradycyjny). Na przykład, niektóre rodzaje klasycznego jazzu mają generalnie akord Maj7 (septymowy) jako I stopień.
F-dur f, g, a, b, c, d, e F-dur, g-moll, a-moll, B-dur, C-dur, d-moll, E-zmn. Fadd2 (F G A C), Dmadd2 (D E F A), Fsus4 (F B C), B-dur w drugim przewrocie (F B D), Badd2 w trzecim przewrocie (F B C D), Gsus4 (G C D), C/G-dur
Prymę może zagrać inny instrument (np. gitara basowa). Np. akord Fadd2 (dźwięki f, g, a, c) można zagrać f (osobno) a następnie g, a, c (razem).
Objasnienia jak powstają akordy, np.: CM7+5=C+M3+A5+M7, opisy różnych typów akordów itp. Objasnienia_akordow https://en.wikipedia.org/wiki/Chord_letters
Akord jest to współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków. Dźwięki akordu są oddalone o interwał tercji (tzw. tercjowa budowa akordów - podstawowa i najczęściej spotykana w harmonii). Na rodzaj akordu ma wpływ nie tylko rozmiar tercji, ale także kolejność ich występowania (ułożenie). Brzmienie akordów dur - wesoło, moll - smutno, zwiększony i zmniejszony - niepokojąco z wyczuwalnym napięciem. Składniki akordu: akord durowy składa się z prymy (1), tercji wielkiej (3), kwinty czystej (5). Akord molowy z prymy (1), tercji małej (-3), kwinty czystej (5). Akord zwiększony z prymy (1), tercji wielkiej (3) i kwinty zwiększonej (+5). Akord zmniejszony z prymy (1), tercji małej (-3) i kwinty zmniejszonej (-5). Budowa czterodźwięków, pięciodźwięków itd. - takie akordy składają się z podstawy (1,3,5) oraz dodanych dodatkowych interwałów. Dodatkowe interwały zapisuje się w indeksie górnym, oddzielając kolejne cyfry kreską ułamkową. Np. Cdur +7/9 (CM9) zawiera: podstawę durową (składniki: 1, 3, 5), z dodanym interwałem septymy wielkiej (+7) oraz nony wielkiej (9). Grając akord nie możemy zrezygnować z zagrania tercji! Możemy zrezygnować z zagrania kwinty (jest to interwał, który brzmi bardzo zgodnie z prymą i przez to nie wnosi zbyt wiele do brzmienia akordu - wyjątek stanowią tylko akordy zwiększony i zmniejszony w których występuje charakterystycznie brzmiąca kwinta, inna niż czysta i z tego powodu nie można z niej zrezygnować). Możemy zrezygnować również z prymy - prymę może zagrać inny instrument (np. gitara basowa). Np. akord Fadd2 (dźwięki f, g, a, c) można zagrać f (osobno) a następnie g, a, c (razem). Dodawanie do podstawowego trójdźwięku następnych składników (interwałów) ma za zadanie upiększenie brzmienia akordu oraz pozwala na budowanie form z różnymi najwyższymi dźwiękami akordu, co z kolei umożliwia płynne i melodyjne łączenie kolejnych akordów. Budując akompaniament należy unikać zdwojeń składników w oktawie ponieważ będzie on wzmocniony, będzie dominował i wydawał się głośniejszy (chyba że zamierzamy podkreślić konkretny składnik). Łączone akordy powinny posiadać jak najwięcej dźwięków wspólnych w przeciwnym wypadku zabrzmią one niespójnie. Np. jeśli chcemy połączyć akordy Gm7 i Cdur7 i zagramy przypadkowe ich formy to okaże się, że brzmią niespójnie ponieważ posiadają tylko jeden wspólny dźwięk. Aby tego uniknąć pierwszy, wyjściowy akord (Gm7) pozostawiamy bez zmian, a następny Cdur7 gramy nieco w innej formie - Cdur7/9 (dodając do niego interwał nony wielkiej). Dzięki temu uzyskaliśmy dwa wspólne dźwięki tych czterodźwięków - septyma akordu Cdur7/9 jest tercją akordu Gm7, nona Cdur7/9 - kwintą Gm7. To powoduje, że mamy wrażenie niewielkiej zmiany w podkładzie, co nie odciąga uwagi od melodii. Ma również znaczenie znaczenia to, że akord Cdur7/9 został pozbawiony kwinty - w przeciwnym razie głos najwyższy byłby dość daleko w stosunku do najwyższego głosu poprzedniego akordu, sprawiając wrażenie małej płynności połączenia tych dwóch akordów (najwyższe głosy kolejnych akordów powinny leżeć możliwie najbliżej siebie i powinny tworzyć melodię).
Prawidłowo skonstruowany podkład sprawia, że słyszymy melodię ułożoną właśnie z najwyższych głosów akordów. Także w tym wypadku, aby uzyskać takie płynne połączenia najwyższych głosów musimy samodzielnie decydować, które interwały kolejnych akordów będą ich głosami najwyższymi, a w razie potrzeby dodać dodatkowe, wzbogacające składniki (interwały). Np.: Gm, Fdur, Ebdur, Dm, Cm, Dm, Fdur, Fdur. Akordy te w takim układzie brzmią poprawnie ale mało efektownie więc dodajemy dodatkowe interwały, uzyskując: Gm7/14, Fdur13, Ebdur13, Dm7/14, Cm7/14, Dm7/14, Fdur7/13, Fdur7/12 Teraz podkład jest bardziej melodyjny i bogaty, a najwyższe dźwięki akordów tworzą prostą melodię. Przy dodawaniu dodatkowych dźwięków do akordu należy zwrócić uwagę na wielkości interwałów - np. czy dodawana septyma ma być wielka, czy mała. Uzależnione jest to od trybu akordu, roli jaką pełni w przebiegu harmonicznym, stopnia na którym się znajduje i skali na jakiej został utworzony. (na podstawie: https://www.infomusic.pl/poradnik/47304,poradnik-teoria-muzyki-budowa-akordow)
Akord C, C-dur (C, E, G), notacja zachodnia: C, CM, CΔ, C maj, C Major (C, E, G) Rodzaj: Durowy Akord C/E - akord C w pierwszym przewrocie (E, G, C), notacja zachodnia: C, CM, CΔ, C maj, C Major (1st inversion) (E, G, C) Rodzaj: Durowy w pierwszym przewrocie Akord C/G - akord C w drugim przewrocie (G, C, E), notacja zachodnia: C, CM, CΔ, C maj, C Major (2st inversion) (G, C, E) Rodzaj: Durowy w drugim przewrocie
Akord Cm, C-moll, c (C, Es, G), notacja zachodnia: Cm, C-, C min, C Minor (C, Eb, G) Akord Cm/Es, c/Eb, c/Es, Cm/Eb - akord Cm w pierwszym przewrocie (Es, G, C), notacja zachodnia: Cm, C-, C min, C Minor (1st inversion) (Es, G, C) Rodzaj: Molowy w pierwszym przewrocie Akord Cm/G, c/G, g6-4 - akord Cm w drugim przewrocie (G, C, Es), notacja zachodnia: Cm, C-, C min, C Minor (2st inversion) (G, C, Eb) Rodzaj: Molowy w drugim przewrocie
Akord C-, Cdim, Co, Czm (C, Es, Ges), notacja zachodnia: C°, Cmb5, Cmo5, C dim, C Diminished (C, Eb, Gb) Rodzaj: Zmniejszony (dwie małe tercje)
Akord C+, C5+, Caug, Czw (C, E, Gis), notacja zachodnia: C+, C aug, C Augmented (C, E, G#) Rodzaj: Zwiększony (dwie wielkie tercje)
Cb5
Akord C7 (C, E, G, B), notacja zachodnia: C7, C dom (C, E, G, Bb), Rodzaj: Septymowy (C-dur z dodaną małą septymą) Akord C7/E - akord C7 w pierwszym przewrocie (E, G, B, C), notacja zachodnia: C7, C dom (1st inversion) (E, G, Bb, C) Rodzaj: Durowy septymowy w pierwszym przewrocie Akord C7/G, G4-3 - akord C7 w drugim przewrocie (G, B, C, E), notacja zachodnia: C7, C dom (2st inversion) (G, Bb, C, E) Rodzaj: Durowy septymowy w drugim przewrocie Akord C7/B - akord C7 w trzecim przewrocie (B, C, E, G), notacja zachodnia: C7, C dom (3rd inversion) (Bb, C, E, G) Rodzaj: Durowy septymowy w trzecim przewrocie
Akord c7, Cm7 (C, Es, G, B), notacja zachodnia: Cm7, C-7, C min7 (C, Eb, G, Bb), Rodzaj: Mollowy septymowy (c-moll z dodaną małą septymą) Akord c7/E, c7/Eb, Cm7/Eb, Cm7/Es - akord Cm7 w pierwszym przewrocie (Es, G, B, C), notacja zachodnia: Cm7, C-7, C min7 (1st inversion) (Eb, G, Bb, C) Rodzaj: Mollowy septymowy w pierwszym przewrocie Akord c7/G, Cm7/G - akord Cm7 w drugim przewrocie (G, B, C, Es), notacja zachodnia: Cm7, C-7, C min7 (2st inversion) (G, Bb, C, Eb) Rodzaj: Mollowy septymowy w drugim przewrocie Akord c7/B, Cm7/B - akord Cm7 w trzecim przewrocie (B, C, Es, G), notacja zachodnia: Cm7, C-7, C min7 (3rd inversion) (Bb, C, Eb, G) Rodzaj: Mollowy septymowy w trzecim przewrocie
Akord C7+, CM7, Cmaj7 (C, E, G, H), notacja zachodnia: CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7 (C, E, G, B), Rodzaj: Durowy z septymą wielką (C-dur z dodaną wielką septymą) Akord C7+/E - akord C7+ w pierwszym przewrocie (E, G, H, C), notacja zachodnia: CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7 (1st inversion) (E, G, Bb, C) Rodzaj: Durowy septymowy w pierwszym przewrocie Akord C7+/G - akord C7+ w drugim przewrocie (G, H, C, E), notacja zachodnia: CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7 (2st inversion) (G, B, C, E) Rodzaj: Durowy septymowy w drugim przewrocie Akord C7+/H, C7/H - akord C7+ w trzecim przewrocie (H, C, E, G), notacja zachodnia: CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7 (3rd inversion) (B, C, E, G) Rodzaj: Durowy septymowy w trzecim przewrocie
Akord c7+, Cm7+ (C, Es, G, H), notacja zachodnia: CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7 (C, Eb, G, B), Rodzaj: Mollowy z septymą wielką (c-moll z dodaną wielką septymą) Akord c7+ w pierwszym przewrocie (Es, G, H, C), notacja zachodnia: CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7 (1st inversion) (Eb, G, B, C) Akord c7+ w drugim przewrocie (G, H, C, Es), notacja zachodnia: CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7 (2st inversion) (G, B, C, Eb) Akord c7+ w trzecim przewrocie (H, C, Es, G), notacja zachodnia: CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7 (3rd inversion) (B, C, Eb, G)
Akord C-, Cdim, Co, Czm (C, Es, Ges), notacja zachodnia: C°, Cmb5, Cmo5, C dim, C Diminished (C, Eb, Gb) Rodzaj: Zmniejszony (dwie małe tercje). Zmniejszony - ang. diminished Akord zmniejszony może sprawiać wrażenie dość dziwnie niepokojącego brzmienia, wręcz dysonującego. Kiedy jednak tego rodzaju akord otoczony jest w danej progresji akordów akordami diatonicznymi, negatywne wrażenie zaczyna znikać. Akordy zmniejszone są bardzo często używane jako łączniki pomiędzy dwoma akordami diatonicznymi. Akordy diatoniczne noszą nazwę akordów diatonicznych lub gamowłaściwych ponieważ składają się z kolejnych tercji danej gamy. Można ułożyć 5 akordów diatonicznych: tródźwięk (C), akord septymowy (C7), a. nonowy (C9), a. undecymowy (C11), a. tercdecymowy (C13).
Akord C+, C5+, Caug, Czw (C, E, Gis), notacja zachodnia: C+, C aug, C Augmented (C, E, G#) Rodzaj: Zwiększony (dwie wielkie tercje). Zwiększony - ang. augmented Akord zwiększony dzieli oktawę na trzy równe części po cztery półtony i w tym sensie jest analogiczny do akordu septymowego zmniejszonego. W praktyce spotyka się go najczęściej w postaci czystej lub jako akord dominantowy ze zwiększoną kwintą. Oba te akordy pełnią rolę dominant i prowadzą na ogół do toniki durowej
Akord Csus2, C2 (C, D, G), notacja zachodnia: Csus2, C2 (C, D, G), Rodzaj: Durowy sekundowy, zawieszony sekundowy (zawieszony - ang. suspended) Brak tercji molowej lub durowej w akordzie zawieszonym tworzy dźwięk otwarty (?), a dysonans między kwintą a kwintą lub sekundą i prymą tworzy napięcie. Akordy zawieszone sekundowe: Jeśli drugi dźwięk akordu molowego przesuniemy o jeden półton w dół, np. w akordzie C-moll (C, Es, G) dźwięk Es na D, wówczas orzymamy akord nazywany durowym sekundowym lub zawieszonym sekundowym. Akord zawieszony sekundowy wygląda tak jak akord zawieszony kwartowy w pierwszym przewrocie (np. Csus2 i Gsus4).
Akord Csus4, C4 (C, F, G), notacja zachodnia: Csus4, Csus, C4, Cadd4 (C, F, G), Rodzaj: Durowy kwartowy, zawieszony kwartowy Akordy zawieszone kwartowe: Jeśli drugi dźwięk akordu durowego przesuniemy o jeden półton w górę, np. w akordzie C-dur (C, E, G) dźwięk E na F, wówczas orzymamy akord nazywany durowym kwartowym lub zawieszonym kwartowym Akord zawieszony kwartowy w pierwszym przewrocie wygląda tak jak akord zawieszony sekundowy (np. Csus4 i Fsus2).
Akord C5 (C, G), notacja zachodnia: C5 (C, G), Rodzaj: Kwintowy, Power chord Jest to dwudźwięk - składa się z prymy i kwinty (czasem dodaje się także oktawę). Ponieważ brak w nim tercji nie jest durowy ani mollowy. Cecha ta umożliwia większą swobodę w tworzeniu progresji akordowych. Sprawia wrażenia mocnego dźwięku.
Akord C5 (C, G), notacja zachodnia: C5 (C, G), Rodzaj: Kwintowy, Power chord Jest to dwudźwięk - składa się z prymy i kwinty (czasem dodaje się także oktawę). Ponieważ brak w nim tercji nie jest durowy ani mollowy. Cecha ta umożliwia większą swobodę w tworzeniu progresji akordowych. Sprawia wrażenia mocnego dźwięku.
Akord Csus24, Csus42 (C, D, F, G), notacja zachodnia: Csus24, Csus42, Csus4add9 (C, D, F, G), Rodzaj: Zależnie od kontekstu (położenie wśród akordów poprzedzających i następujących po nim) - akord Csus24 w trzecim przewrocie wygląda tak samo jak G7sus4
Akord C6 (C, E, G, A), notacja zachodnia: C6, CM6, C maj6 (C, E, G, A), Rodzaj: Durowy sekstowy z sekstą wielką Akord C6 w trzecim przewrocie wygląda tak samo jak akord Am7
Akord C6- (C, E, G, As), notacja zachodnia: ? (C E G A♭), Rodzaj: Durowy sekstowy z sekstą zmniejszoną
Akord c6+, Cm6+ (C, Es, G, A), notacja zachodnia: C6m, C min6 (C, E♭, G, A), Rodzaj: Mollowy sekstowy z sekstą wielką
Akord CM+11 (C, E, G, Fis), notacja zachodnia: CM♯11, CM+11 (C, E, G, F♯), Rodzaj: Durowy z undecymą (?) W trzecim przewrocie C, E, Fis, G
Akord Cm7b5 (C, E, Ges, H), notacja zachodnia: CM7b5, CMa7b5, Cj7b5, CΔ7b5, CΔb5, C maj7b5 (C, E, G♭, B), Rodzaj: Durowy z kwintą zmniejszoną i septymą wielką (?)
Akord CM7sus2 (C, D, G, H), notacja zachodnia: CM7sus2, CMa7sus2, Cj7sus2, CΔ7sus2, CΔsus2, C maj7sus2, C (C, D, G, B), Rodzaj: Durowy sekundowy z septymą wielką, zawieszony sekundowy z septymą wielką, Durowy septymowy zawiezszony sekundowy
Akord CM7sus4 (C, D, G, H), notacja zachodnia: CM7sus4, CMa7sus4, Csus7, Cj7sus4, CΔ7sus4, CΔsus4, C maj7sus4, C (C, D, G, B), Rodzaj: Durowy kwartowy z septymą wielką, zawieszony kwartowy z septymą wielką, Durowy septymowy zawiezszony kwartowy (?)
Akord CM7sus24 (C, D, F, G, H), notacja zachodnia: CM7sus24, CMa7sus24, Cj7sus24, CΔ7sus24, CΔsus24, C maj7sus24, C (C, D, F, G, B), Rodzaj: Durowy kwartowy z dodaną sekundą i septymą wielką (?), zawieszony kwartowy z dodaną sekundą i septymą wielką (?)
Akord C+M7 (C, E, Gis, B), notacja zachodnia: C+M7, C+Δ, CM7♯5, CM7+5, CΔ♯5, CΔ+5, C augmaj7 (C, E, G♯, B), Rodzaj: zwiększony z septymą wielką (?)
Akord C+7 (C, E, Gis, B), notacja zachodnia: C+7, C7♯5, C7+5, C aug7 (C, E, G♯, B♭), Rodzaj: zwiększony z septymą małą (?)
Akord Cm7b5 (C, G, B), notacja zachodnia: CØ, CØ7, Cø, Cø7, Cm7b5, Cm7°5, C−7b5, C−7°5, C min7dim5, C min7b5 (C, G, B♭), Rodzaj: Molowy z kwintą zmniejszoną i z septymą małą (?)
Akord Cm7b5 (C, E, Ges, H), notacja zachodnia: CM7b5, CMa7b5, Cj7b5, CΔ7b5, CΔb5, C maj7b5 (C, E, G♭, B), Rodzaj: Durowy z kwintą zmniejszoną i septymą wielką (?), zmniejszony z septymą wielką (?)
Akord C dim7 (C, Es, Ges, B), notacja zachodnia: Co7, C°7, C dim7 (C, E♭, G♭, B♭), Rodzaj: Zmniejszony z sekstą wielką (?)
Akord Csus24, Csus42 (C, D, F, G), notacja zachodnia: Csus24, Csus42 (C, D, F, G), Rodzaj: Durowy kwartowy z dodaną sekundą (?), zawieszony kwartowy z dodaną sekundą (?) Istnieje co najmniej 12 prawidłowych nazw systematycznych dla każdego zbioru dźwięków (akordów) które nie zależą od kontekstu. Pozostałe nazwy akordów zależą od tego, jaką funkcję pełnią w utworze. Np. zależnie od kontekstu (położenie wśród akordów poprzedzających i następujących po nim) akord złożony z dźwięków C, D, F, G może być akordem Csus24 w trzecim przewrocie lub G7sus4 (akord Csus24 w trzecim przewrocie wygląda tak samo jak G7sus4). Csus24 może być nazwany Csus4add2, Csus2add4 itd. Akord Cb5, CMb5 (C, E, Ges), notacja zachodnia: Cb5, CMb5, CΔ-5 (C, E, G♭), Rodzaj: Durowy z kwintą zmniejszoną (?) - lub C7/5-, CM7b5 bez septymy (?)
Skróty z klawiszem Windows Win - Pokaż/Ukryj menu Start Win+D - Pokaż pulpit Win+E - Eksplorator Windows, Okno Mój komputer Win+F, F3 - Szukaj plików lub folderów Win+M - Minimalizuj wszystkie okna Win+Shift+M - Przywróć wszystkie zminimalizowane okna Ctrl+Win+F - Szukaj komputerów Win+R - Okno uruchom Win+F1 - Okno pomocy Win+Ctrl+F - Okno znajdź: komputer Win+Ctrl+Esc - Menu start Win+Tab - Przełącza pomiędzy aplikacjami Win+Litera - Uruchomi/Zaznacz elementy z Menu start Win+L - Wyloguj bez straty danych Win+U - Menedżer narzędzi Win+Break - Właściwości systemu
Budowa akordów Akordem jest współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków o różnej wysokości i nazwie. Współbrzmienie dwóch dźwięków również może być traktowane jako akord, nazywany w tym przypadku akordem niepełnym. W harmonii klasycznej akordy buduje się na zasadzie tercjowej, tzn. kolejne składniki akordu są oddalone od siebie o interwał tercji. Składniki akordu noszą nazwy kolejnych interwałów, licząc od pierwszego dźwięku, od którego budujemy akord: pryma (1), tercja (3), kwinta (5), septyma (7), nona (9), undecyma (11), tercdecyma (13). Do akordu można dodać dodatkowy interwał, np. seksty, septymy, nony itp. Akord składający się z trzech dźwięków nazywa się trójdźwiękiem, składający się z czerech dźwięków – czterodźwiękiem (zwykle dodaje się również nazwę interwału, który został dodany, np. czterodźwięk septymowy) itd. Możliwe jest również zbudowanie akordu z sekundą wielką lub kwartą czystą zamiast tercji. Akord taki nazywa się akordem zawieszonym (sus2 lub sus4). Akord sus nie ma trybu (nie jest ani dur, ani moll, ani zwiększony, ani zmniejszony). Akord może również zawierać sekstę zamiast kwinty (zawieszony na sekście) – jednak w momencie, gdy ma on tercję, ma również tryb wynikający z rozmiaru tercji. Akordy mogą być wykonywane bez przewrotu lub w przewrocie. Jeżeli najniższym dźwiękiem akordu jest septyma tego akordu, mówi się, że jest to akord w trzecim przewrocie.
Oznaczenia akordów:
Akord durowy – zwykle pisany jest wielką literą, do wielkiej litery dodaje się oznaczenie: dur, M, maj, ma, Major, lub znak "Δ" (np. C, C-dur, CM, CΔ, C maj, C Major)
Akord mollowy – pisany jest małą literą, do małej lub wielkiej litery dodaje się oznaczenie: moll, m, mi, min, Minor lub znak "–” (np. c, C-moll, Cm, C-, C min, C Minor)
Akord zwiększony – do wielkiej litery dodaje się oznaczenie: zw, aug, Augmented, 5+ lub znak "+” (np. C5+, Caug, Czw, C+, C aug, C Augmented)
Akord zmniejszony – do wielkiej lub małej litery dodaje się oznaczenie: zm, dim, Diminished, o, mb5, mo5 lub znak "-" (np. C-, Cdim, Co, Czm, C°, Cmb5, Cmo5, C Diminished)
Akord durowy z septymą małą – do odpowiedniego akordu dodaje się oznaczenie "7” lub "dom" (np. C7, C dom) Uwaga: wyjątkiem jest akord zmniejszony z septymą zmniejszoną, który jest zapisywany Cdim7 lub C0 7.
Akord durowy z septymą wielką – do odpowiedniego akordu dodaje się oznaczenie: 7+, M7, Ma7, j7, Δ7 , Δ, maj7, ma7 (np. C7+, CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7)
Akord molowy z septymą małą – do odpowiedniego akordu dodaje się oznaczenie: 7, -7, min7 (np. c7, Cm7, Cm7, C-7, C min7)
Akord molowy z septymą wielką – do odpowiedniego akordu dodaje się oznaczenie: 7, M7, #7, -M7, −Δ7, −Δ, minmaj7 (np. c7, Cm7, CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7)
Konsonanse i dysonanse Pojęcia konsonansu i dysonansu są jednymi z podstawowych pojęć w teorii muzyki. Zmieniały się one w procesie rozwoju muzyki zarówno pod względem klasyfikacji interwałów, to jest zaliczania danych współbrzmień do jednej lub drugiej grupy, jak i pod względem definiowania istoty konsonansu i dysonansu. Współbrzmieniami, które uznane zostały za konsonansowe były: oktawa, kwinta, kwarta, tercja wielka, tercja mała, seksta wielka, seksta mała. Wszystkie pozostałe współbrzmienia w tradycyjnej klasyfikacji były dysonansami. Konsonanse określano jako współbrzmienia zgodne, miłe dla ucha, dysonanse zaś - jako współbrzmienia niezgodne. W miarę rozwoju muzyki coraz większe zastosowanie zyskiwały współbrzmienia dysonansowe, a w muzyce XX w. takie rozróżnienie współbrzmień przestało mieć w ogóle sens.
Ponieważ zmieniła się więc istota i rola dysonansu, należy go inaczej określić i zdefiniować.
Dysonans jest nośnikiem napięcia we współbrzmieniu. Współbrzmienie dysonansowe dwóch dźwięków wytwarza napięcie dążące do rozładowania, osiąganego przez rozwiązanie, tzn. musi przejść w określony sposób na inne współbrzmienie, z zasady konsonansowe.
Współbrzmienie konsonansowe nie pociąga za sobą konieczności rozwiązania.
Podstawową jednostką współbrzmień w harmonii funkcyjnej jest akord. Wyjściową formą akordu jest trójdźwięk uznany w XVI w. za jednostkę harmonii zachowującą swą tożsamość przy dowolnych przestawieniach jego dźwięków składowych (tzn. w przewrotach). Istnienie w muzyce trójdźwięku durowego i możliwości jego rozbudowania do czterodźwięku septymowego i pięciodźwięku nonowego można uzasadnić jego istnieniem w szeregu harmonicznym (c - e - g- b -d). Za pomocą szeregu harmicznego nie da się natomiast uzasadnić istnienia trójdźwięku molowego, chociaż próbowano wyprowadzić go z odwróconego szeregu alikwotów, ale nie znalazło to potwierdzenia w akustyce i w słyszeniu dźwięku.
Wspólnota religijna stanowiąca większość w kraju w którym mieszkam jest od kilku lat pod silnym wpływem narodow.-ka.olików i ja w takiej nacj.nalistyczno-fa.ystowskiej (proszę o wybaczenie tych, którym być może wyda się to określenie za mocno przesadzone) wspólnocie nie potrafię się odnaleźć (tzn. nawracać się, modlić się i uczestniczyć wspólnie w nabożeństwach). Zawsze gdy przy władzy były siły prawicowe nie mogłem się nawrócić (piszę to zgodnie z prawdą świadom odpowiedzialności przed sądem Bożym). Zwracam się do wszystkich, którzy dają się ponieść ułudzie i myślą, że jedynym i najgorszym wrogiem w tym kraju i na świecie jest k.munizm. To jest p.opganda tych, którzy określają się mianem "nar.odowców". Oprócz rzeczywistego zagrożenia ohydną nową współczesną odmianą k.omunizmu (bardziej oczytani czytelnicy zorientują się o czym piszę) istnieje również obecnie silne zagrożenie równie ohydnym na.jonalizmem i fa.yzmem ukrytym pod postacią lansowanych przez władze programów społecznych, różnych idei które można odnaleźć choćby w dawnym państwie Mu..oliniego. A coż powiedzieć o funda.entaliźmie religijnym? Tęsknota za średniowiecznym państwem k.ścielnym? Być może jest to najgorsze ze wszystkiego co dopiero nadchodzi (wiele z tego można już obserwować od lat) a którego również doświadczyłem osobiście. dg193
Nagrywanie dźwięku z głośników komputera (mpżna wykorzystać przy nagrywaniu np. z youtube): Nacisnąć klawisz Windows (pomiędzy Fn i Alt), napisać dźwięk i wybrać Ustawienia dźwięku. Następnie wybrać Powiązane ustawienia - Panel sterowania dźwiękiem. W oknie Dżwięk nacisnąć Nagrywanie. Prawym klawiszem myszy wyłączyć mikrofon a następnie włączyć Miks Stereo. Uruchomić np. Audacity i włączyć nagrywanie dźwięku (po nagraniu wrócić do stanu poprzedniego).
Przy użyciu Blendera 3D można "ożywić" np. rysunek lub zdjęcie lub zniekształcać obiekt i animować go. W tym celu należy wybrać Mesh - Plane, zwiększyć ilość wierzchołków za pomocą Subdivide, dodać teksturę ze zdjęciem lub rysunkiem. Później wybieramy Armature - Single Bone i łączymy armaturę z siatką (zaznaczamy najpierw siatkę a następnie armaturę i naciskamy Ctrl + P). Przypisujemy grupę wierzchołków (Vertex Groups) do Bone, a po przejściu do trybu Pose Mode poruszamy Bones i tworzymy animację (możemy ustawić Weight w oknie Vertex Groups).
dg193
OdpowiedzUsuńOpis syntezatora ZynAddSubFX i syntezy dźwięku:
OdpowiedzUsuńwww34.zippyshare com/v/yHVkNiBu/file
dg193
www119.zippyshare com/v/WR1oYr3S/file
OdpowiedzUsuńdg193
ZynAddSubFX - ADSynth Voice Oscilator:
OdpowiedzUsuńrnd - jeśli ustawimy wartość z przedziału od 0 do -64 wówczas faza wszystkich składowych zmieni się w zakresie od 0 do 360 stopni (grupowo), natomiast wartość z przedziału od 0 do 63 zmieni fazę indywidualnie w zakresie od 0 do 360 stopni.
Wsh - rodzaje modulacji fali (np. Atan, Qnts) - rodzaj zakłócenia mający duży wpływ na np. grubość basu, a czasem, po dodaniu wysokich częstotliwości uzyskujemy krystalicznie czysty dźwięk (Atan - zamienia falę prostokątną w rodzaj modulowanej fali prostokątnej, Quants - kwantyzacja - dodaje wysokie harmoniczne, może być traktowany jako nienaturalny efekt, który jest często stosowany dla elektroniki, Lnt - obcinanie maksymalnych wartości, często wykorzystywane w gitarach, Clip - twarde obcinanie, po ograniczeniu sygnału powstają dodatkowe harmoniczne)
BaseF. - kształt fal używanych jako harmoniczne np. sinusoidalna (Sin), tójkątna (Saw), piłokształtna (Power)
Par - (Base Function Parameter ) od-64 do 63 zmienia kształt fali
B.F.Mod. - (Base Function Modulation) jest podświetlony kiedy BaseF. wybrana jest inna funkcja od Sine
Clr - jeśli jest załączony, po naciśnięciu Use as base wszystkie harmoniczne oprócz pierwszej są zerowane, jeśli jest załączony ustawienia pozostają nie zmienione
Sp. Adj.- dostosowuje spektrum (widmo) fali (zwiększa ilość harmonicznych?)
Clear - kasuje ustawienia wszystkich harmonicznych
Sine - dokonuje konwersji funkcji do funkcji sinusoidalnej
filedropper com/zynaddsubfxopisinterfesju1
dg193
Dg1 https://drive.google.com/open?id=1mzOFyJoc8ACIaiDv6XQop9Fc717j-bC3
OdpowiedzUsuńDg2 https://drive.google.com/open?id=1bbeAiOCkqrne8fat__9TakOIqWn-_EsV
Dg1_forest1 https://docs.google.com/presentation/d/e/2PACX-1vS3CeXS0_MO8hZIWjypzi0LB-Q45H1MrKsHc_iyNnghY8CPFOE3-bGAq-BqBK-qfYcoDIsGchKBTW4f/pub?start=false&loop=false&delayms=3000
dg193
dg_forest1_models1
OdpowiedzUsuńdg_forest1_models2
dg_forest1_models4
dg_forest1_models5
dg193
dg_West_Across_tehe_Ocean_Sea1 - nacisnąć przycisk transpozycji na klawiaturze MIDI i ustawić pokrętło Modulation w poł. środkowym.
OdpowiedzUsuńUtwory Vang. grane są z dużym pogłosem Reverb i wybrzmiewaniem - Release (ustawić długi Release, ustawić stereo - Pan. na Reverb i Echo tak aby było słychać dźwięki w obu kanałach)
dg193
Beautiful Thing - James Beauvais - Pamietniki z Wakacji
OdpowiedzUsuńMark Johns Andy Ward - Give it to me - Pamietniki z Wakacji
Dave James & Keith Beauvais - Bad Girl - Pamietniki z Wakacji
Have A Good Time - Bradley Sanchez - Pamietniki z Wakacji
Daniel Naqvi - Yallah habiby- Pamietniki z Wakacji
dg193
Barwa w grafice komputerowej AGH
OdpowiedzUsuńhttp://home.agh.edu.pl/~glowacki/docs/matwykl/GrafKomp/Barwa.pdf
Każdy kolor ma inną częstotliwość fali, np. kolor czerwony ma częstotliwość ok. 1.5 THz, kolor żółty ok. 1.7 THz, kolor niebieski ma częstotliwość ok. 2.2 THz.
W syntezie addytywnej dowolna (?) barwa wynikowa powstaje z nałożenia na siebie świateł trzech barw podstawowych – czerwonej,niebieskiej i zielonej. Synteza addytywna stosowana jest w wyświetlaczach.
W syntezie substraktywnej dowolna (?) barwa wynikowa powstaje z nałożenia na siebie farb trzech barw podstawowych – cyjanu, magenty i żółtej (są to barwy pochodne od czerwonej,niebieskiej i zielonej). Synteza substraktywna stosowana jest w druku.
Czy wszystkie barwy można w ogóle uzyskać za pomocą takich samych trzech innych barw? (np. tak jak w wyświetlaczach)
Czy dowolną barwę można uzyskać za pomocą trzech innych barw niż czerwonej,niebieskiej i zielonej lub cyjanu, magenty i żółtej lub ze złożenia większej ilości barw?
Z pierwszego prawa Grassmanna (trójchromatyczności) wynika, że z dowolnie wybranych trzech liniowo niezależnych barw (czyli z barw podstawowych) nie da się utworzyć wszystkich barw.
W opracowaniu Problem barwy i koloru
http://home.agh.edu.pl/~tarasiuk/dydaktyka/doc/GFK/W/03%20Wyklad.pdf
można przeczytać, że:
Fale o różnych długościach zmieszane w różnych proporcjach mogą dawać takie samo wrażenie barwy.
Ze złożenia wszystkich możliwych fal świetlnych „w jednakowych proporcjach” powstaje światło białe (należy wziąć pod uwagę widmo energetyczne).
(Podobnie jak z rozszczepienia światła białego w pryzmacie powstają wszystkie możliwe fale świetlne - barwy).
Z rozkładu energii widmowej zamieszczonej w artykule: Barwa w grafice komputerowej
http://home.agh.edu.pl/~glowacki/docs/matwykl/GrafKomp/Barwa.pdf
wynika, że tą barwę można uzyskać nie tylko z trzech odrębnych kolorów, ale również ze zmieszania wszystkich kolorów.
Białe światło jest mieszaniną wszystkich kolorów widma.
W przypadku dominowania jednej lub kilku długości fal z widzialnego zakresu, co oznacza nierówny rozkład w widmie światła, obserwujemy konkretną barwę. Jeśli rozkład jest równomierny widzimy biel lub szarość.
GraphCalc
https://sourceforge.net/projects/gcalc/
dg193
Częstotliwości: około 400 THz czerwony, 530 Thz zielony, 600 THz niebieski, 700 THz f.
OdpowiedzUsuńhttps://fotosik.pl/zdjecie/7d6d326d80e6eb76
Wykres_szumu_w_różnych_powiększeniach
Po dodaniu trzech częstotliwości (1, 1.325, 1.5) kształt powtarza się co 8 równych odcinków (?) co oznacza że częstotliwość jest kilkanaście razy mniejsza od częstotliwości składowych.
https://fotosik.pl/zdjecie/57998b62409ddc6a
Wykres1
10*sin(1*x)+3*sin(1.325*x)+6*sin(1.5*x) cz., z. n. różne wartości
https://fotosik.pl/zdjecie/707a3f64875f0ca3
Wykres2
10*sin(1*x)+10*sin(1.325*x)+10*sin(1.5*x) cz., z., n. równe maksymalne wartości
https://fotosik.pl/zdjecie/afe333dc96a3665c
Wykres3
5*sin(1*x)+5*sin(1.325*x)+5*sin(1.5*x) cz., z., n. równe średnie wartości
(kształt taki sam jak dla maksymalnych wartości, ale mniejsza amplituda)
Ludzkie oko zawiera trzy rodzaje czopków, z których każdy ma inną charakterystykę widmową, zależną od budowy cząsteczek fotopsyn w błonie komórkowej neuronów. W percepcji barw uczestniczą barwniki:
OdpowiedzUsuńWzględna absorpcja światła
erythrolabe – reagujący z największą czułością na promieniowanie o λ = 590 nm (wrażenie czerwieni)
chlorolabe – najbardziej czuły na promieniowanie o λ = 540 nm (wrażenie zieleni)
cyanolabe – najbardziej czuły na promieniowanie o λ = 450 nm (wrażenie barwy niebieskiej)
Krzywe zachodzą jedne na drugie co może oznaczać, że do mózgu docierają informacje nie tylko o o kolorze czerwonym, zielonym i niebieskim (?).
Z połączenia barw RGB w dowolnych kombinacjach ilościowych można otrzymać szeroki zakres barw pochodnych, np. z połączenia barwy zielonej i czerwonej powstaje barwa żółta. Do przestrzeni RGB ma zastosowanie synteza addytywna, w której wartości najniższe oznaczają barwę czarną, najwyższe zaś – białą[. Model RGB jest jednak modelem teoretycznym, a jego odwzorowanie zależy od urządzenia, co oznacza, że w każdym urządzeniu każda ze składowych RGB może posiadać nieco inną charakterystykę widmową, a co za tym idzie, każde z urządzeń może posiadać własny zakres barw możliwych do uzyskania.
Model RGB niestety ma kilka wad – między innymi nie wyjaśnia, dlaczego po zmieszaniu jasnych kolorów nie powstaje kolor jaśniejszy lub czysta biel. Należy mieć na uwadze fakt, że model RGB jest tylko teoretyczny, a jego odwzorowanie zależy od urządzenia.
Znając najpopularniejsze modele oceny koloru, możnaby stwierdzić, że wystarczy zmieszać barwy z modelu RGB z barwami CMYK i w teorii powinniśmy uzyskać wszystkie możliwe kolory. Jednak się tak nie dzieje ponieważ ludzkie oko nie reaguje liniowo, a barwniki oraz kolorowe materiały nie są idealne. Z tego względu w praktyce stosowane są różne metody tuszowania niedoskonałości.
Barwy podstawowe – minimalne zestawy kolorów, które łączone umożliwiają uzyskanie dowolnych kolorów z podanego zakresu. W przypadku ludzi, układy te są oparte na trzech kolorach. Do addytywnego składania barw stosowanych np. w wyświetlaczach, zwykle używane są kolory czerwony, zielony i niebieski lub czerwony, żółty i niebieski. Dla subtraktywnego mieszania kolorów, jak mieszanie pigmentów lub barwników, zwykle wykorzystywane są magenta, cyjan i żółty.
Ogólnie przyjętym jest, że trzy podstawowe kolory to: czerwony, niebieski i żółty, które są uwarunkowane historycznie w sztuce i architekturze.
Barwy proste (monochromatyczne, widmowe) - barwy otrzymane przez rozszczepienie światła białego.
Tylko z barw prostych składa się tęcza, załamanie światła w krysztale, odbicie w płytce kompaktowej itp. Barwami prostymi (trzema konkretnymi wybranymi barwami prostymi) świeci kollorowy wyświetlacz. W naturze barwy proste są rzadkością.
Barwy proste to stopniowo zmieniające się barwy od fioletu poprzez indygo, niebieski, zielony, żółty, pomarańczowy, czerwony aż do purpury. Zakłada się, że skrajna purpura jest takim samym kolorem jak skrajny fiolet.
Wśród barw prostych (np. w tęczy) nie ma kolorów o mniejszym nasyceniu, np. koloru popielatego (szarego).
Barwy złożone - barwy składające się z mieszaniny barw prostych w dowolnych proporcjach, czyli z mieszaniny fal elektromagnetycznych o różnych długościach z zakresu promieniowania widzialnego.
Dowolną funkcję można rozłożyć na sinusoidy (nawet funkcje nieokresowe).
Wykresy dla dźwięku: A=f(t) - wykres funkcji, A=f(f) - prążki harmoniczne (wdmo?), fi=f(f) - prążki fazy, f=f(t) - spektogam.
Alikwoty - nazwa stosowana w muzyce dla harmonicznych.
dg193
Str_internetowa_Naukowiec org
OdpowiedzUsuńStr_internetowa_Naukowiec org_Maematyka
Badanie okresowości funkcji trygonometrycznych:
Funkcja f(x) jest okresowa jeśli dla każdego x:
f(x)=f(x+nt)
gdzie n=1, 2... , a liczbę t nazywamy okresem funkcji (na przykład funkcja sinx jest okresowa o najmniejszym okresie 2π)
f(x) = sinx + sin2x
f(x+t) = f(x)
f(x+t) = sin(x + t) + sin2(x + t) = sin(x+t) + sin(2x + 2t)
Zakładamy, że t = 2 pi (szukamy wspólnej wielokrotności dla t)
f(x+2pi) = sin(x+2pi) + sin(2x+4pi) = sinx + sin2x
f(x+t) = f(x) - oznacza to, że funkcja sinx + sin2x jest okresowa oraz t=2π jest okresem funkcji
f(x) = sin2x + sin5x
f(x+t) = f(x)
f(x+t) = sin2(x + t) + sin5(x + t) = sin(2x+2t) + sin(5x + 5t)
Zakładamy, że t = 2 pi (szukamy wspólnej wielokrotności dla t)
f(x+2pi) = sin(2x+4pi) + sin(5x+10pi) = sinx + sin2x
f(x+t) = f(x) - oznacza to, że funkcja sinx + sin2x jest okresowa oraz t=2π jest okresem funkcji
f(x) = sinx + sin1.5x
f(x+t) = f(x)
f(x+t) = sin(x + t) + sin 1.5(x + t) = sin(x+t) + sin(1.5x + 1.5t)
Zakładamy, że t = 4 pi (1.5pi * 4 = 6pi, a to jest 3 * 2pi, 2pi jest najmniejszym okresem funkcji sinx) (szukamy wspólnej wielokrotności dla t)
f(x+2pi) = sin(x+4pi) + sin(1.5x+6pi) = sinx + sin1.5x
f(x+t) = f(x) - oznacza to, że funkcja sinx + sin1.5x jest okresowa oraz t=4π jest okresem funkcji
Jeśli w równaniu znajduje się liczba wymierna (np. 2) i liczba niewymierna (np. pi) to funkcja nie jest funkcją okresową ponieważ nie ma wspólnych wielokrotności np. fukcja cos(πx)+cos(2x)
Inny sposób znajdowania okresu funkcji:
Np. sin1.5x
sin(1.5x+1.5t), podstawienie: sin1.5x = u, sin(u+1.5t), 1.5t = 2 pi, t = 2/1.5 pi
Funkcja sinx + sin2x powtarza się co 2 pi
Trygonometria - wyznaczanie okresu funkcji trygonometrycznych
Ponieważ dla funkcji sinax okres podstawowy to 2 pi więc wystarczy podzielić 2 pi/a aby otrzymać okres funkcji.
sin(1.4x) = sin(1+4/10)x = sin14/10x
Dzielimy 2 pi/1.4 i otrzymujemy okres funkcji sin(1.4x) 20/14 pi = 10/7 pi = ok. 4.488 radianów
sinx + sin(1.4x)
f(x+t) = f(x)
f(x+t) = sin(x + t) + sin14/10(x + t) = sin(x + t) + sin(14/10x + 14/10t)
Zakładamy, że t = 10 pi (14/10 * 10 pi = 14 pi, a to jest 7* 2pi, 2pi jest najmniejszym okresem funkcji sinx, dla sin(x + 10 pi) 10 pi = 5 * 2 pi, 2pi jest najmniejszym okresem funkcji sinx (szukamy wspólnej wielokrotności dla t)
f(x+10pi) = sin(x + 10 pi) + sin(14/10x+14/10 * 10 pi) = sin(x + 10 pi) + sin(14/10x+14 pi) = sinx + sin(14/10x )
f(x+t) = f(x) - oznacza to, że funkcja sinx + sin(14/10x) jest okresowa oraz t=10π jest okresem funkcji
dg193
Utworzyć wykresy na GraphCalc dla 10*sin(x) + 10*sin(1.325x) + 10*sin(1.5x) = 10*sin(x) + 10*sin(53/40) + 10*sin(15/10x) - kolor czerwony, zielony i niebieski i określić okres funkcji.
OdpowiedzUsuńCzęstotliwość dźwięku c1 = 261.6 Hz, cis1 = 277.2 Hz (277.2/261.6 = 1,06...). Określić okres funkcji dla 10*sin(261.6 *x) + 10*sin(261.6 *1.01x) = 10*sin(261.6 *x) + 10*sin(264,216*x) 1.01 - mniejsza odległość częstotliwości niż dla c1 i cis1 (całego półtonu) oraz dla częstotliwości 10*sin(2093*x) + 10*sin(2093*1.01x) = 10*sin(2093*x) + 10*sin(2113,93*x)
(przyjąć wartości prostsze do obliczeń okresu funkcji, np. 200 zamiast 261.6, 2000 zamiast 2093 - odpowiednio 10*sin(200*x) + 10*sin(200*1.01*x) oraz 10*sin(2000*x) + 10*sin(2000*1.01x) czyli 10*sin(200*x) + 10*sin(202*x) i 10*sin(2000*x) + 10*sin(2020*x) i utworzyć wykresy (barwa dźwięku powinna zmieniać się wraz z wysokością dźwięku)
przeprowadzić podobne obliczenia dla akordów
zapisać blog z linkami
Antarctic Echoes - nuty
ZynAddSubFX - napisy z objaśnieniami przy pokrętłach są na wtyczce VST (GUI) przy ZynAddSubFX w LMMS
Spakować w jeden zip MuLab z Monastery..., West Across..., Eternity
dg193
GeoGebra - program matematyczny online. GeoGebra to interaktywna aplikacja do geometrii, algebry , statystyki i rachunku różniczkowego , przeznaczona do nauki i nauczania matematyki i przedmiotów ścisłych od szkoły podstawowej do poziomu uniwersyteckiego. GeoGebra jest dostępna na wiele platform z aplikacjami komputerowymi dla Windows , macOS i Linux , z aplikacjami na tablety dla Androida , iPada i Windows oraz z aplikacją internetową opartą na technologii HTML5 .Jego twórca jest Markus Hohenwarter.
OdpowiedzUsuńGeoGebra_wygląd
Wykresy
https://www.geogebra.org/graphing
Początek fali jest w punkcie 0, koniec fali - w tym miejscu ADSR powinno być równe 0. f(x)=-0.2 x+7, g(x)=sin(x), h(x)=sin(-0.2 x x+7 x). Generator fali sinusoidalnej g(x) jest zmodulowany generatorem LFO f(x) i ograniczony przez ADSR (przy użyciu Amplifiera). Fala wyjściowa to h(x) = sin((-0.2x+7)*x) = sin(-0.2 x x+7 x). Gdy f(x) = 0.2x - parametr jest dodatniwówczs wykres sin(0.2x*x) jest odwrotny.
Wykresy1
https://fotosik.pl/zdjecie/3f201b788bb3f0da
Wykresy2
https://fotosik.pl/zdjecie/d14408e7405eebd3
Zapisywanie zrzutu ekranu: klawisz PrintScrn, następnie Paint - Ctrl+V - Zapisz jako jpg.
dg193
Marsjanin
OdpowiedzUsuńMisja na Marsa
Interstellar
Pasażerowie
Grawitacja
Jack Ryan - Teoria chaosu
Elizjum
Aeon Flux
Salt
Colombiana
Turysta
Między nami góry
List w butelce
Ad Astra
Nowy początek
Księżyc
Looper
Blade Runner 2049
dg193
Dwa generatory fali sinusoidalnej których częstotliwości niewiele się różnią od siebie:
OdpowiedzUsuńsin(1*x)+sin(1.01x), sin(2*x)+sin(2.02x) i sin(4*x)+sin(4.04x). Z wykresu widać, że barwa dźwięku zmienia się wraz z wysokością dźwięku (tzn. naciskając kolejne klawisze syntezatora uzyskujemy nie tylko wyższy dźwięk ale i inną barwę dźwięku).
Wykres1
https://www.fotosik.pl/zdjecie/283236b010a3fdc7
„ Sailing ” to utwór skomponowany przez Gavina Sutherlanda z Sutherland Brothers w 1972 roku, najlepiej znany jako międzynarodowy hit Rod Stewarta z 1975 roku .Wersja francuska („Ma musique”) została nagrana przez Joe Dassina w 1975 roku.
Rod Stewart - Sailing
Rod Stewart - Sailing Piano Notes
https://youtube.com/watch?v=zr1F7hdG4nk
Joe Dassin - Ma Musique
dg193
Pomiędzy poszczególnymi stopniami gamy jej toniką istnieją stosunki zależności. Zależność ta występuje szczególnie silnie pomiędzy siódmym a ósmym stopniem gany durowej, oddalonymi o półton diatoniczny, tzn. pomiędzy dźwiękiem prowadzącym a toniką. W gamie molowej eolskiej odległość pomiędzy siódmym a ósmym stopniem wynosi cały ton, przez co siódmy stopneń nie ma dążenia do rozwiązania się na tonikę.
OdpowiedzUsuńAby spowodować to dążenie trzeba zbliżyć stopień siódmy do ósmego, utworzyć dźwięk prowadzący przez chromatyczna podwyższenie siódmego stopnia. W taki sposób ze skali molowej eolskiej powstaje skala molowa harmoniczna (dur-moll), zawierająca pewien element durowy a mianowicie dźwięk prowadzący na siódmym stopniu (gis w skali a-moll).
Najczęstsze zastosowanie w praktyce ma obok skali durowej, skala molowa harmoniczna.
(na podst. K. Sikorski - Harmonia cz.I)
dg193
Akord – współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków o różnej wysokości i nazwie.
OdpowiedzUsuńWspółbrzmienie kilku dźwięków oddalonych o oktawę lub jej wielokrotności nie stanowi akordu. Powoduje jedynie wzmocnienie dźwięku najniższego i wzbogacenie jego barwy.
Dźwięki składające się na akord muszą mieć jednoznacznie określoną wysokość. Wynika z tego, że efekty perkusyjne nie mogą być składnikami akordu.
W niektórych przypadkach współbrzmienia dwudźwięków (odpowiadające definicji interwału) mogą być traktowane jako akordy niepełne. W nowszej harmonii budowane są akordy na bazie innych interwałów niż tercja, np. ich podstawą jest kwarta.
Budowa akordu
Akordy buduje się tercjami. Zasada ta wynika z istnienia szeregu harmonicznego. Po ułożeniu tonów harmonicznych tercjami pomijając tony zwielokrotnione w oktawach, otrzymuje się pięć rodzajów akordów naturalnych:
trójdźwięk durowy
akord septymowy – czterodźwięk (z septymą małą)
akord nonowy – pięciodźwięk (z septymą małą i noną wielką)
akord undecymowy – sześciodźwięk (z septymą małą oraz wielkimi noną i undecymą)
akord tercdecymowy – siedmiodźwięk (z septymą małą oraz wielkimi noną, undecymą i tercdecymą).
Nazwy akordów biorą się od interwału, w jakim są one zawarte.
Dźwięki wchodzące w skład akordu nazywa się jego składnikami. Pierwszy (najniższy) składnik akordu nazywa się prymą, drugi – tercją, trzeci – kwintą, czwarty – septymą, piąty – noną, szósty – undecymą, siódmy – tercdecymą. W symbolicznym zapisie akordów dla określenia poszczególnych składników używa się liczb 1, 3, 5, 7, 9, 11, 13.
Podział akordów ze względu na liczbę dźwięków:
Trójdźwięk
Akord septymowy (czterodźwięk)
Akord nonowy (pięciodźwięk)
Akord undecymowy (sześciodźwięk)
Akord tercdecymowy (siedmiodźwięk)
Postać akordu określa jego przewrót. W zależności od tego, który składnik akordu znajduje się najniżej akord może być:
w postaci zasadniczej – najniższym dźwiękiem jest pryma akordu
w I przewrocie – najniższym dźwiękiem jest tercja akordu
w II przewrocie – najniższym dźwiękiem jest kwinta akordu
w III przewrocie – najniższym dźwiękiem jest septyma akordu
w IV przewrocie – najniższym dźwiękiem jest nona akordu
w V przewrocie – najniższym dźwiękiem jest undecyma akordu
w VI przewrocie – najniższym dźwiękiem jest tercdecyma akordu
(Nie każdy akord musi istnieć w każdej postaci. Trójdźwięk posiada pozycję zasadniczą oraz dwa przewroty, gdyż nie posiada więcej składników)
https://www.fotosik.pl/zdjecie/575379c8132256d5
https://www.fotosik.pl/zdjecie/b90da761cbe06c39
dg193
Mariah Carey - Without You - Piano Tutorial
OdpowiedzUsuńhttps://www.youtube.com/watch?v=nsJ9YSk-v4g
Mariah Carey - Without You
Fis-dur ( H-dur ?)
fis, gis, ais, h, cis, dis, eis
4/4, 6 krz., (pauza 1/8, ais 1/8, cis 1/4 kr., pauza 1/8, dis 1/4), (dis 1/8, dis 1/8, pauza 1/8, cis 1/8, cis 1/8, pauza 1/8, ais 1/4)
dg193
dg_forest1
OdpowiedzUsuńhttps://www.fotosik.pl/zdjecie/pelne/71f3a78bb306c101
dg_forest2
https://www.fotosik.pl/zdjecie/pelne/63212f0398b550f8
dg193
easymusic. ltervista org Free Sheet Music Download
OdpowiedzUsuńThe Secret of Monkey Island Main Theme Notes
Monkey_Island_Main_Theme_pdf
Flute Notes Tutorial - The Secret of Monkey Island Main Theme
Vangelis - Opening Pan Flute, Harp
dg193
Układanie kolejnych stopni dla tonacji:
OdpowiedzUsuńNp. tonacja C-Dur zawiera stopnie:
I - (dźwięk C) Dur, II - (dźwięk D) moll, III - (dźwięk E) moll, IV - (dźwięk F) Dur, V - (dźwięk G) Dur, VI - (dźwięk A) moll, VII - (dźwięk H) Zmn.
Według tego schematu można ustalić stopnie dla pozostałych tonacji durowych, np. dla D-dur (która zawiera dźwięki: d, e, fis, g, a, h, cis):
I - (dźwięk D) Dur, II - (dźwięk E) moll, III - (dźwięk Fis) moll, IV - (dźwięk G) Dur, V - (dźwięk A) Dur,VI - (dźwięk H) moll, VII - (dźwięk Cis) Zmn.
Otrzymujemy kolejne stopnie dla tonacj D-dur:
I - D-dur, II - e-moll, III - fis-moll, IV - G-dur, V - A-dur, VI - h-moll, VII - Cis-Zmn.
Tryby Dur-moll dla stopnii tonacji molowych są takie same ale zmienia się przesunięcie stopni (o trzy półtony w lewo). Np. tonacja a-moll zawiera stopnie:
I - (dźwięk A) moll, II - (dźwięk H) Zmn., III - (dźwięk C) Dur, IV - (dźwięk D) moll, V - (dźwięk E) moll, VI - (dźwięk F) Dur, VII - (dźwięk G) Dur (V stopień - dominanta jest naczęśniej durowy czyli E-dur).
Dobieranie akordów do melodii:
Najpierw należy ustalić tonację w której grana jest melodia (wypisujemy wszystkie dźwięki melodii w kolejności, sprawdzamy pierwszy lub ostatni dźwięk i ustalamy tonację). Następnie wg schematu dla tonacji C-dur (lub a-moll) do kolejnych dźwięków gamy dodajemy tryby, np. dur, moll lub Zmn.).
Np. dla gamy e, fis, gis, a, h, cis, dis układamy stopnie:
E-dur, fis-moll, gis-moll, A-dur, H-dur, cis-moll, Dis-Zmn.
Następnie próbujemy dobrać akordy do kolejnych dźwięków melodii zaczynając od stopnia I (toniki). Kolejne akordy dobieramy wg schematów progresji, np.: I, VI, IV, V, I.
Brzmienie akordów dobieramy do melodii grając je bez przewrotów lub w przewrotach i w różnych oktawach. Można dodać dźwięki (akordy) w niższych oktawach (kontra, subkontra).
dg193
Bar Chimes (bar czaims), Mark Tree
OdpowiedzUsuńBar Chimes - (dzwonki z prętów) to instrument perkusyjny używany głównie do ubarwiania muzyki. Składa się z wielu małych dzwonków - od 20 do 40 - zwykle cylindrów z litego aluminium lub wydrążonych rur mosiężnych o średnicy 3/8 "- o różnej długości, zawieszonych na drążku. Dźwięki są odtwarzane przez przeciągnięcie palcem lub patykiem przez długość wiszących dzwonków, lub struny, które zawieszają dzwonki.
W przeciwieństwie do dzwonów rurowych, innej formy dzwonków, dzwonki Bar Chimes nie wytwarzają określonej wysokości, ponieważ wytwarzają nieharmoniczne (a nie harmoniczne ) widma.
Rurki można uderzać pałeczką lub ręką. Charakterystyczna techniką wykonawczą jest glissando – wystarczy przejechać np. palcem po wszystkich rurkach – w tym celu rurki są strojone. Dźwięk ma złożony, jasny tembr. Po zagraniu należy odczekać około 6 sekund, by dźwięk rozszedł się w przestrzeni. Instrument należy do grupy perkusji pomocniczej i jest używany do tworzenia specjalnych, egzotycznych efektów dźwiękowych.
Wersja instrumentu wynaleziona i opatentowana przez nowojorskiego perkusistę Marka Stevensa w 1967 r. została nazwana jego imieniem (Mark Tree)
Bar_Chimes
dg193
Dzwonki - Bells - Bar Chimes - ZynAddSubFX - Comi_Collection - 0125_Glass03
OdpowiedzUsuńUderzać wszystkimi palcami prawej ręki podobnie jak na filmie od 2:12 do 2:20 w zakresie 1 oktawy. Zmniejszyć Reverb - Time. Glissando tylko dwie górne oktawy. Monastery of La Rabida (tylko uderzanie palcami?).
Three Amazing Wind Chimes
Bar_Chimes_xmz
dg193
Dokumentacja pdf do ZynAddSubFX znajduje się w folderze Mulab - ZynAddSubFX (np. wyjaśnienie przebiegów LFO - typy sin, tri,. sqr, z Randonness Amplitude i Frequency, rysunki). Zamienić pdf na jpg, przetłumaczyć tekst, utworzyć film, dodać nagranie mp4 z programu ZynAddSubFX. Objaśnienia do ZynAddSubFX znajdują się we wtyczce VST ZynAddSubFX w LMMS po najechaniu kursorem na przyciski.
OdpowiedzUsuńdg193
Peter_Weekers_Pan_Flute
OdpowiedzUsuńPeter_Weekers_Pan_Flute<_Hymne
Peter_Weekers_Pan_Flute_Tween_Peaks
dg193
Nagrywanie ekranu do pliku np. avi:
OdpowiedzUsuńScreen2avi (bez instalacji) - ustawić 25 klatek na sekundę, fullscreen
Jeśli długość dźwięku jest inna niż nagranego filmu rozciągnąć dźwięk za pomocą Audacity - Zmiana prędkości
dg193
Screen2avi
OdpowiedzUsuńhttps://www.trustfm.net/software/video/Screen2Avi.php
dg193
Szybkość filmu można zmienić ustawiając w Blender 3D
OdpowiedzUsuńDimensions - Frame Rate - Custom - np. 22
https://www.easypaste.org/file/ReCd84uD/dg.tp1.1.zip?lang=pl
dg_tp1_2
https://www.youtube.com/watch?v=6wcJQ3SaHrU
tp_tutorial1
https://www.youtube.com/watch?v=pXrjMaVoTy0
tp1
https://www.youtube.com/watch?v=Jm-FA_1Jfl0
tp2
https://www.youtube.com/watch?v=TULeDhAZHkU
tp3
dg193
https://www.easypaste.org/file/Tpg3Lb6a/tp2.zip?lang=pl
OdpowiedzUsuńtp2_jpg_mp4
dg193
dg_forest
OdpowiedzUsuńhttps://www.fotosik.pl/zdjecie/pelne/91d17a42761f9600
https://www.fotosik.pl/zdjecie/pelne/164c844e9ad3ff78
https://www.fotosik.pl/zdjecie/pelne/03cb32c9ec6a3b8c
https://www.fotosik.pl/zdjecie/pelne/739db1caa70f6b85
https://www.fotosik.pl/zdjecie/pelne/acc30a4a23a9176c
dg193
Spis akordów na stronie cdur.pl:
OdpowiedzUsuńhttp://www.cdur.pl/Akordy
Spis_akordowPiosenki_religijne_nuty
Znajdowanie nazw akordów na podstawie dźwięków:
http://www.cdur.pl/Narzedzia/ZnajdzAkord
Znajdowanie_akordow
Znajdowanie nazw akordów dla trójdźwięków:
http://www.cdur.pl/Artykuly/24,Jak_nazwac_akord_-_Trojdzwieki
Znajdowanie_nazw_akordow
Akordy zawieszone kwartowe:
Jeśli drugi dźwięk akordu durowego przesuniemy o jeden półton w górę, np. w akordzie F-dur (f, a, c) dźwięk a na b, wówczas orzymamy akord nazywany durowym kwartowym lub zawieszonym kwartowym (F4 lub Fsus4) - 5 półtonów i 2 półtony.
Akordy zawieszone sekundowe:
Jeśli drugi dźwięk akordu molowego przesuniemy o jeden półton w dół, np. w akordzie b-moll (b, cis, f) dźwięk cis na c, wówczas orzymamy akord nazywany durowym sekundowym lub zawieszonym sekundowym (B2 lub Bsus2, A#2, A#sus2, Ais2, Aissus2) - 2 półtony i 5 półtonów.
Akord zawieszony sekundowy wygląda tak jak akord zawieszony kwartowy w pierwszym przewrocie (np. B2 i F4).
F-dur
f, g, a, h, c, d, e
F-dur, g-moll, a-moll, B-dur, C-dur, d-moll, E-zmn.
dg193
https://www.easypaste.org/file/D1s07lVi/dg.tp1.5.zip?lang=pl
OdpowiedzUsuńdg_tp1_5
https://www.easypaste.org/file/Gh39zqfB/dg.Bells1.xmz?lang=pl
dg_Bells1
dg193
https://www.easypaste.org/file/4zpBUTWS/dg.tp1.zip?lang=pl
OdpowiedzUsuńdg_tp1
https://www.easypaste.org/file/JSqK7UB1/dg.tp1.7.zip?lang=pl
dg_tp1_7
Sequencer - jeśli odtwarza za szybko zmienić tempo w MuLab
dg193
Trójdźwięki w układzie rozległym:
OdpowiedzUsuńAkord to przede wszystkim dźwięki (np. C-dur zawiera dźwięki C E G). Na wielu instrumentach te same dźwięki powtarzają się co oktawę. Jeżeli dźwięki akordu leżą możliwie blisko siebie, mówimy że jest to układ skupiony. Jeśli nie to jest to układ rozległy. W wielu przypadkach zagranie układu skupionego jest trudne lub niemożliwe, np. na gitarze (dlatego gra się układy rozległe). Np. zamiast C E G można zagrać C G E (w dwóch oktawach) lub G E C (w trzech oktawach).
Czterodźwięk – akord złożony z czterech dźwięków. Bazą jego jest trójdźwięk, do którego dodany jest interwał liczony od prymy tego akordu – od tego interwału akord bierze swoją nazwę. Najczęściej spotykanymi interwałami które można dodać do akordu są seksta lub septyma.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Czterod%C5%BAwi%C4%99k
Czterodzwiek
F-dur
f, g, a, b, c, d, e
F-dur, g-moll, a-moll, B-dur, C-dur, d-moll, E-zmn.
F-dur f a c
Fadd2 F-Dur z dodaną sekundą f g a c
Fadd9 F-dur z dodaną noną f a c g
d-moll d f a
Dmadd2 d-moll z dodaną sekundą d e f a
Dmadd9 d-moll z dodaną noną d f a e
dg193
Fadd2 (F G A C), Dmadd2 (D E F A) - starting at 0:02 to 0:26, Fsus4 (F Bb C), B-dur w drugim przewrocie (F Bb D) - starting at 1:03 to 1:11, Badd2 w trzecim przewrocie (F Bb C D) - starting at 1:12 to 1:15, Gsus4 (G C D), C/G-dur - starting at 1:15 to 1:20 (?)
OdpowiedzUsuńAkord durowy z dodaną sekundą wygląda tak samo jak akord durowy z dodaną noną w trzecim przewrocie (np. Fadd2 wygląda tak samo jak Fadd9 w trzecim przewrocie).
Wyszukiwanie akordów w notacji zachodniej (pokazuje przewroty akordów, są tam 4, 5, 6 i 7 - dźwięki):
Spis_akordow_w_notacji_zachodniej
https://www.songtive.com/en/chords/piano/F2
Uwaga - szukać po polach umieszczonych niżej.
W latach 80-tych popularne było stosowanie wszystkich akordów w sekwencji jako zawieszonych 2 lub 4 (np. Fsus2, Fsus4), czyli w ogóle żadnych 3 (np. F-dur). Brzmią niejednoznacznie i „lekko”.
Akord Add9 niewiele różni się od akordów triady, prawie pod każdym względem (w zależności od używanej skali). Może to również zależeć od stylu danej muzyki (klasyczny lub tradycyjny).
Na przykład, niektóre rodzaje klasycznego jazzu mają generalnie akord Maj7 (septymowy) jako I stopień.
dg193
tp1_22
OdpowiedzUsuńhttps://www.easypaste.org/file/zIejHG0A/dg.tp1.22.zip?lang=pl
dg_tp1_22
https://www.easypaste.org/file/gYapjnPV/tp1.22.zip?lang=pl
F-dur
f, g, a, b, c, d, e
F-dur, g-moll, a-moll, B-dur, C-dur, d-moll, E-zmn.
Fadd2 (F G A C), Dmadd2 (D E F A), Fsus4 (F B C), B-dur w drugim przewrocie (F B D), Badd2 w trzecim przewrocie (F B C D), Gsus4 (G C D), C/G-dur
1.
f, f2, Fadd2 (g2, a2, c3), f2, c, d, d2, Dmadd2 (e2, f2, a2), d2, c, f, f2, Fadd2 (g2, a2, c3), f2, c, d, d2, Dmadd2 (e2, f2, a2)
d2, c, f, (równocześnie z f Sequencer c1, f1, g1, a1, g1, f1), f2, Fadd2 (g2, a2, c3), f2, c, d, d2, Dmadd2 (e2, f2, a2), d2, c, f, (równocześnie z f Sequencer c1, f1, g1, a1, g1, f1), f2, Fadd2 (g2, a2, c3), f2, c, d, d2, Dmadd2 (e2, f2, a2), d2
b - e2, d2, f2, e2, f - c2
d2, c, f, (równocześnie z f Sequencer c1, f1, g1, a1, g1, f1), f2, Fadd2 (g2, a2, c3), f2, c, d, d2, Dmadd2 (e2, f2, a2), d2, c, f, (równocześnie z f Sequencer c1, f1, g1, a1, g1, f1), f2, Fadd2 (g2, a2, c3), f2, c, d, d2, Dmadd2 (e2, f2, a2), d2
b - e2, d2, f2, e2, f - c2
d2, c, f, (równocześnie z f Sequencer c1, f1, g1, a1, g1, f1), f2, Fadd2 (g2, a2, c3), f2, c, d, d2, Dmadd2 (e2, f2, a2), d2, c, f, (równocześnie z f Sequencer c1, f1, g1, a1, g1, f1), f2, Fadd2 (g2, a2, c3), f2, c, d, d2, Dmadd2 (e2, f2, a2), d2
2.
c, Fsus4 (f1, b1, c2), B-dur w drugim przewrocie (f1, b1, d2), Fsus4 (f1, b1, c2), B-dur w drugim przewrocie (f1, b1, d2), f, b, Fsus4 (f1, b1, c2), B-dur w drugim przewrocie (f1, b1, d2), Fsus4 (f1, b1, c2), Badd2 w trzecim przewrocie (f1, b1, c2, d2) b, c1, Gsus4 (g1, c2, d2), C/G-dur, Gsus4 (g1, c2, d2), C/G-dur, c1, c2 - e2, d2 - f2, e2 - g2, f2 - a2, g2 - b2, c1, a2 - c3
(akordy Fsus4, B-dur, Badd2, Gsus4, C/G-dur we fragmencie 2. są grane melodycznie)
dg193
Prymę może zagrać inny instrument (np. gitara basowa). Np. akord Fadd2 (dźwięki f, g, a, c) można zagrać f (osobno) a następnie g, a, c (razem).
OdpowiedzUsuńObjasnienia jak powstają akordy, np.: CM7+5=C+M3+A5+M7, opisy różnych typów akordów itp.
Objasnienia_akordow
https://en.wikipedia.org/wiki/Chord_letters
Akord jest to współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków. Dźwięki akordu są oddalone o interwał tercji (tzw. tercjowa budowa akordów - podstawowa i najczęściej spotykana w harmonii). Na rodzaj akordu ma wpływ nie tylko rozmiar tercji, ale także kolejność ich występowania (ułożenie).
Brzmienie akordów dur - wesoło, moll - smutno, zwiększony i zmniejszony - niepokojąco z wyczuwalnym napięciem.
Składniki akordu: akord durowy składa się z prymy (1), tercji wielkiej (3), kwinty czystej (5). Akord molowy z prymy (1), tercji małej (-3), kwinty czystej (5). Akord zwiększony z prymy (1), tercji wielkiej (3) i kwinty zwiększonej (+5). Akord zmniejszony z prymy (1), tercji małej (-3) i kwinty zmniejszonej (-5).
Budowa czterodźwięków, pięciodźwięków itd. - takie akordy składają się z podstawy (1,3,5) oraz dodanych dodatkowych interwałów. Dodatkowe interwały zapisuje się w indeksie górnym, oddzielając kolejne cyfry kreską ułamkową. Np. Cdur +7/9 (CM9) zawiera: podstawę durową (składniki: 1, 3, 5), z dodanym interwałem septymy wielkiej (+7) oraz nony wielkiej (9).
Grając akord nie możemy zrezygnować z zagrania tercji!
Możemy zrezygnować z zagrania kwinty (jest to interwał, który brzmi bardzo zgodnie z prymą i przez to nie wnosi zbyt wiele do brzmienia akordu - wyjątek stanowią tylko akordy zwiększony i zmniejszony w których występuje charakterystycznie brzmiąca kwinta, inna niż czysta i z tego powodu nie można z niej zrezygnować).
Możemy zrezygnować również z prymy - prymę może zagrać inny instrument (np. gitara basowa). Np. akord Fadd2 (dźwięki f, g, a, c) można zagrać f (osobno) a następnie g, a, c (razem).
Dodawanie do podstawowego trójdźwięku następnych składników (interwałów) ma za zadanie upiększenie brzmienia akordu oraz pozwala na budowanie form z różnymi najwyższymi dźwiękami akordu, co z kolei umożliwia płynne i melodyjne łączenie kolejnych akordów.
Budując akompaniament należy unikać zdwojeń składników w oktawie ponieważ będzie on wzmocniony, będzie dominował i wydawał się głośniejszy (chyba że zamierzamy podkreślić konkretny składnik).
Łączone akordy powinny posiadać jak najwięcej dźwięków wspólnych w przeciwnym wypadku zabrzmią one niespójnie. Np. jeśli chcemy połączyć akordy Gm7 i Cdur7 i zagramy przypadkowe ich formy to okaże się, że brzmią niespójnie ponieważ posiadają tylko jeden wspólny dźwięk. Aby tego uniknąć pierwszy, wyjściowy akord (Gm7) pozostawiamy bez zmian, a następny Cdur7 gramy nieco w innej formie - Cdur7/9 (dodając do niego interwał nony wielkiej). Dzięki temu uzyskaliśmy dwa wspólne dźwięki tych czterodźwięków - septyma akordu Cdur7/9 jest tercją akordu Gm7, nona Cdur7/9 - kwintą Gm7. To powoduje, że mamy wrażenie niewielkiej zmiany w podkładzie, co nie odciąga uwagi od melodii.
Ma również znaczenie znaczenia to, że akord Cdur7/9 został pozbawiony kwinty - w przeciwnym razie głos najwyższy byłby dość daleko w stosunku do najwyższego głosu poprzedniego akordu, sprawiając wrażenie małej płynności połączenia tych dwóch akordów (najwyższe głosy kolejnych akordów powinny leżeć możliwie najbliżej siebie i powinny tworzyć melodię).
Prawidłowo skonstruowany podkład sprawia, że słyszymy melodię ułożoną właśnie z najwyższych głosów akordów. Także w tym wypadku, aby uzyskać takie płynne połączenia najwyższych głosów musimy samodzielnie decydować, które interwały kolejnych akordów będą ich głosami najwyższymi, a w razie potrzeby dodać dodatkowe, wzbogacające składniki (interwały). Np.: Gm, Fdur, Ebdur, Dm, Cm, Dm, Fdur, Fdur. Akordy te w takim układzie brzmią poprawnie ale mało efektownie więc dodajemy dodatkowe interwały, uzyskując:
OdpowiedzUsuńGm7/14, Fdur13, Ebdur13, Dm7/14, Cm7/14, Dm7/14, Fdur7/13, Fdur7/12
Teraz podkład jest bardziej melodyjny i bogaty, a najwyższe dźwięki akordów tworzą prostą melodię.
Przy dodawaniu dodatkowych dźwięków do akordu należy zwrócić uwagę na wielkości interwałów - np. czy dodawana septyma ma być wielka, czy mała. Uzależnione jest to od trybu akordu, roli jaką pełni w przebiegu harmonicznym, stopnia na którym się znajduje i skali na jakiej został utworzony.
(na podstawie: https://www.infomusic.pl/poradnik/47304,poradnik-teoria-muzyki-budowa-akordow)
Budowa_akordow
dg193
https://www.easypaste.org/file/CTZVbkpl/dg.tp29.1.zip?lang=pl
OdpowiedzUsuńdg_tp1
https://www.easypaste.org/file/AG0OPVnZ/dg.tp29.2.zip?lang=pl
dg_tp2
dg193
Akord C, C-dur (C, E, G), notacja zachodnia: C, CM, CΔ, C maj, C Major (C, E, G) Rodzaj: Durowy
OdpowiedzUsuńAkord C/E - akord C w pierwszym przewrocie (E, G, C), notacja zachodnia: C, CM, CΔ, C maj, C Major (1st inversion) (E, G, C) Rodzaj: Durowy w pierwszym przewrocie
Akord C/G - akord C w drugim przewrocie (G, C, E), notacja zachodnia: C, CM, CΔ, C maj, C Major (2st inversion) (G, C, E) Rodzaj: Durowy w drugim przewrocie
Akord Cm, C-moll, c (C, Es, G), notacja zachodnia: Cm, C-, C min, C Minor (C, Eb, G)
Akord Cm/Es, c/Eb, c/Es, Cm/Eb - akord Cm w pierwszym przewrocie (Es, G, C), notacja zachodnia: Cm, C-, C min, C Minor (1st inversion) (Es, G, C) Rodzaj: Molowy w pierwszym przewrocie
Akord Cm/G, c/G, g6-4 - akord Cm w drugim przewrocie (G, C, Es), notacja zachodnia: Cm, C-, C min, C Minor (2st inversion) (G, C, Eb) Rodzaj: Molowy w drugim przewrocie
Akord C-, Cdim, Co, Czm (C, Es, Ges), notacja zachodnia: C°, Cmb5, Cmo5, C dim, C Diminished (C, Eb, Gb) Rodzaj: Zmniejszony (dwie małe tercje)
Akord C+, C5+, Caug, Czw (C, E, Gis), notacja zachodnia: C+, C aug, C Augmented (C, E, G#) Rodzaj: Zwiększony (dwie wielkie tercje)
Cb5
Akord C7 (C, E, G, B), notacja zachodnia: C7, C dom (C, E, G, Bb), Rodzaj: Septymowy (C-dur z dodaną małą septymą)
Akord C7/E - akord C7 w pierwszym przewrocie (E, G, B, C), notacja zachodnia: C7, C dom (1st inversion) (E, G, Bb, C) Rodzaj: Durowy septymowy w pierwszym przewrocie
Akord C7/G, G4-3 - akord C7 w drugim przewrocie (G, B, C, E), notacja zachodnia: C7, C dom (2st inversion) (G, Bb, C, E) Rodzaj: Durowy septymowy w drugim przewrocie
Akord C7/B - akord C7 w trzecim przewrocie (B, C, E, G), notacja zachodnia: C7, C dom (3rd inversion) (Bb, C, E, G) Rodzaj: Durowy septymowy w trzecim przewrocie
Akord c7, Cm7 (C, Es, G, B), notacja zachodnia: Cm7, C-7, C min7 (C, Eb, G, Bb), Rodzaj: Mollowy septymowy (c-moll z dodaną małą septymą)
Akord c7/E, c7/Eb, Cm7/Eb, Cm7/Es - akord Cm7 w pierwszym przewrocie (Es, G, B, C), notacja zachodnia: Cm7, C-7, C min7 (1st inversion) (Eb, G, Bb, C) Rodzaj: Mollowy septymowy w pierwszym przewrocie
Akord c7/G, Cm7/G - akord Cm7 w drugim przewrocie (G, B, C, Es), notacja zachodnia: Cm7, C-7, C min7 (2st inversion) (G, Bb, C, Eb) Rodzaj: Mollowy septymowy w drugim przewrocie
Akord c7/B, Cm7/B - akord Cm7 w trzecim przewrocie (B, C, Es, G), notacja zachodnia: Cm7, C-7, C min7 (3rd inversion) (Bb, C, Eb, G) Rodzaj: Mollowy septymowy w trzecim przewrocie
Akord C7+, CM7, Cmaj7 (C, E, G, H), notacja zachodnia: CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7 (C, E, G, B), Rodzaj: Durowy z septymą wielką (C-dur z dodaną wielką septymą)
Akord C7+/E - akord C7+ w pierwszym przewrocie (E, G, H, C), notacja zachodnia: CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7 (1st inversion) (E, G, Bb, C) Rodzaj: Durowy septymowy w pierwszym przewrocie
Akord C7+/G - akord C7+ w drugim przewrocie (G, H, C, E), notacja zachodnia: CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7 (2st inversion) (G, B, C, E) Rodzaj: Durowy septymowy w drugim przewrocie
Akord C7+/H, C7/H - akord C7+ w trzecim przewrocie (H, C, E, G), notacja zachodnia: CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7 (3rd inversion) (B, C, E, G) Rodzaj: Durowy septymowy w trzecim przewrocie
Akord c7+, Cm7+ (C, Es, G, H), notacja zachodnia: CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7 (C, Eb, G, B), Rodzaj: Mollowy z septymą wielką (c-moll z dodaną wielką septymą)
Akord c7+ w pierwszym przewrocie (Es, G, H, C), notacja zachodnia: CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7 (1st inversion) (Eb, G, B, C)
Akord c7+ w drugim przewrocie (G, H, C, Es), notacja zachodnia: CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7 (2st inversion) (G, B, C, Eb)
Akord c7+ w trzecim przewrocie (H, C, Es, G), notacja zachodnia: CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7 (3rd inversion) (B, C, Eb, G)
https://www.easypaste.org/file/manage/hdIuYk1xKibMXtHApZ7e?lang=pl
dg193
https://www.easypaste.org/file/MdauYFW2/dg.chords.images1.zip?lang=pl
OdpowiedzUsuńchords_images1
dg193
tp1_1_mp4
OdpowiedzUsuńdg193
Akord C-, Cdim, Co, Czm (C, Es, Ges), notacja zachodnia: C°, Cmb5, Cmo5, C dim, C Diminished (C, Eb, Gb) Rodzaj: Zmniejszony (dwie małe tercje). Zmniejszony - ang. diminished
OdpowiedzUsuńAkord zmniejszony może sprawiać wrażenie dość dziwnie niepokojącego brzmienia, wręcz dysonującego. Kiedy jednak tego rodzaju akord otoczony jest w danej progresji akordów akordami diatonicznymi, negatywne wrażenie zaczyna znikać.
Akordy zmniejszone są bardzo często używane jako łączniki pomiędzy dwoma akordami diatonicznymi. Akordy diatoniczne noszą nazwę akordów diatonicznych lub gamowłaściwych ponieważ składają się z kolejnych tercji danej gamy. Można ułożyć 5 akordów diatonicznych: tródźwięk (C), akord septymowy (C7), a. nonowy (C9), a. undecymowy (C11), a. tercdecymowy (C13).
Akord C+, C5+, Caug, Czw (C, E, Gis), notacja zachodnia: C+, C aug, C Augmented (C, E, G#) Rodzaj: Zwiększony (dwie wielkie tercje). Zwiększony - ang. augmented
Akord zwiększony dzieli oktawę na trzy równe części po cztery półtony i w tym sensie jest analogiczny do akordu septymowego zmniejszonego. W praktyce spotyka się go najczęściej w postaci czystej lub jako akord dominantowy ze zwiększoną kwintą. Oba te akordy pełnią rolę dominant i prowadzą na ogół do toniki durowej
https://www.easypaste.org/file/2DWT85Lf/dg.akordy5.rtf?lang=pl
dg193
Akord Csus2, C2 (C, D, G), notacja zachodnia: Csus2, C2 (C, D, G), Rodzaj: Durowy sekundowy, zawieszony sekundowy (zawieszony - ang. suspended)
Brak tercji molowej lub durowej w akordzie zawieszonym tworzy dźwięk otwarty (?), a dysonans między kwintą a kwintą lub sekundą i prymą tworzy napięcie.
Akordy zawieszone sekundowe:
Jeśli drugi dźwięk akordu molowego przesuniemy o jeden półton w dół, np. w akordzie C-moll (C, Es, G) dźwięk Es na D, wówczas orzymamy akord nazywany durowym sekundowym lub zawieszonym sekundowym.
Akord zawieszony sekundowy wygląda tak jak akord zawieszony kwartowy w pierwszym przewrocie (np. Csus2 i Gsus4).
Akord Csus4, C4 (C, F, G), notacja zachodnia: Csus4, Csus, C4, Cadd4 (C, F, G), Rodzaj: Durowy kwartowy, zawieszony kwartowy
Akordy zawieszone kwartowe:
Jeśli drugi dźwięk akordu durowego przesuniemy o jeden półton w górę, np. w akordzie C-dur (C, E, G) dźwięk E na F, wówczas orzymamy akord nazywany durowym kwartowym lub zawieszonym kwartowym
Akord zawieszony kwartowy w pierwszym przewrocie wygląda tak jak akord zawieszony sekundowy (np. Csus4 i Fsus2).
Akord C5 (C, G), notacja zachodnia: C5 (C, G), Rodzaj: Kwintowy, Power chord
Jest to dwudźwięk - składa się z prymy i kwinty (czasem dodaje się także oktawę). Ponieważ brak w nim tercji nie jest durowy ani mollowy. Cecha ta umożliwia większą swobodę w tworzeniu progresji akordowych. Sprawia wrażenia mocnego dźwięku.
dg_tp1_wav
OdpowiedzUsuńdg_tp1_mp3
dg_tp1
dg_tp1_1
dg193
Des - dur, des, es, f, ges, as, b, c (5 bemoli)
OdpowiedzUsuńElton_John_Sacrifice_live
Elton_John_Sacrifice_chords1
Elton_John_Sacrifice_chords2
Elton_John_Sacrifice_notes
Elton_John_Sacrifice_piano_tutorial1
dg193
Akord C5 (C, G), notacja zachodnia: C5 (C, G), Rodzaj: Kwintowy, Power chord
OdpowiedzUsuńJest to dwudźwięk - składa się z prymy i kwinty (czasem dodaje się także oktawę). Ponieważ brak w nim tercji nie jest durowy ani mollowy. Cecha ta umożliwia większą swobodę w tworzeniu progresji akordowych. Sprawia wrażenia mocnego dźwięku.
Akord Csus24, Csus42 (C, D, F, G), notacja zachodnia: Csus24, Csus42, Csus4add9 (C, D, F, G), Rodzaj: Zależnie od kontekstu (położenie wśród akordów poprzedzających i następujących po nim) - akord Csus24 w trzecim przewrocie wygląda tak samo jak G7sus4
https://www.easypaste.org/file/uFGAHm6p/dg.akordy6.rtf?lang=pl
Znajdowanie_akordow_musmath
dg193
Akord Cb5, CMb5 (C, E, Ges), notacja zachodnia: Cb5, CMb5, CΔ-5 (C, E, G♭), Rodzaj: Durowy z kwintą zmniejszoną (?) - lub C7/5-, CM7b5 bez septymy (?)
OdpowiedzUsuńAkord Csus2b5, C2-5, Csus2-5 (C, D, Ges), notacja zachodnia: Csus2b5, C2-5, Csus2-5 (C, D, G♭), Rodzaj: Durowy sekundowy z kwintą zmniejszoną (?), zawieszony sekundowy z kwintą zmniejszoną (?)
Akord Cadd2 (C, D, E, G), notacja zachodnia: C2, Cadd2, Cadd9 (C, D, E, G), Rodzaj: Durowy z dodaną sekundą
Akord Cadd9 (C, E, G, D), notacja zachodnia: Cadd9, C2, Cadd2 (C, E, G, D), Rodzaj: Durowy z dodaną noną
Akord c5+, c+, Cm+, Cm5+ (C, Es, Gis), notacja zachodnia: Cm#5, C-#5 (C, E♭, G♯), Rodzaj: Mollowy z kwintą zwiększoną
Akord Cmsus2, (C, D, Es), notacja zachodnia: Cmsus2, C-sus, Cminsus C, D, E♭), Rodzaj: (?)
Akord Cmadd2, cadd2 (C, D, Es, G), notacja zachodnia: Cm2, Cmadd2, Cmadd9 (C, D, E♭, G), Rodzaj: Mollowy z kwintą zwiększoną
Akord C6 (C, E, G, A), notacja zachodnia: C6, CM6, C maj6 (C, E, G, A), Rodzaj: Durowy sekstowy z sekstą wielką
Akord C6 w trzecim przewrocie wygląda tak samo jak akord Am7
Akord C6- (C, E, G, As), notacja zachodnia: ? (C E G A♭), Rodzaj: Durowy sekstowy z sekstą zmniejszoną
Akord c6+, Cm6+ (C, Es, G, A), notacja zachodnia: C6m, C min6 (C, E♭, G, A), Rodzaj: Mollowy sekstowy z sekstą wielką
Akord c6 (C, Es, G, As), notacja zachodnia: (?) (C, E♭, G, A♭), Rodzaj: Mollowy sekstowy z sekstą zmniejszoną
Akord CM+11 (C, E, G, Fis), notacja zachodnia: CM♯11, CM+11 (C, E, G, F♯), Rodzaj: Durowy z undecymą (?) W trzecim przewrocie C, E, Fis, G
Akord Cm7b5 (C, E, Ges, H), notacja zachodnia: CM7b5, CMa7b5, Cj7b5, CΔ7b5, CΔb5, C maj7b5 (C, E, G♭, B), Rodzaj: Durowy z kwintą zmniejszoną i septymą wielką (?)
Akord CM7sus2 (C, D, G, H), notacja zachodnia: CM7sus2, CMa7sus2, Cj7sus2, CΔ7sus2, CΔsus2, C maj7sus2, C (C, D, G, B), Rodzaj: Durowy sekundowy z septymą wielką, zawieszony sekundowy z septymą wielką, Durowy septymowy zawiezszony sekundowy
Akord CM7sus4 (C, D, G, H), notacja zachodnia: CM7sus4, CMa7sus4, Csus7, Cj7sus4, CΔ7sus4, CΔsus4, C maj7sus4, C (C, D, G, B), Rodzaj: Durowy kwartowy z septymą wielką, zawieszony kwartowy z septymą wielką, Durowy septymowy zawiezszony kwartowy (?)
Akord CM7sus24 (C, D, F, G, H), notacja zachodnia: CM7sus24, CMa7sus24, Cj7sus24, CΔ7sus24, CΔsus24, C maj7sus24, C (C, D, F, G, B), Rodzaj: Durowy kwartowy z dodaną sekundą i septymą wielką (?), zawieszony kwartowy z dodaną sekundą i septymą wielką (?)
Akord CmM7b5 (C, Es, Ges, H), notacja zachodnia: CmM7b5 (C, E♭, G♭, B), Rodzaj: (?)
Akord C+M7 (C, E, Gis, B), notacja zachodnia: C+M7, C+Δ, CM7♯5, CM7+5, CΔ♯5, CΔ+5, C augmaj7 (C, E, G♯, B), Rodzaj: zwiększony z septymą wielką (?)
Akord C+7 (C, E, Gis, B), notacja zachodnia: C+7, C7♯5, C7+5, C aug7 (C, E, G♯, B♭), Rodzaj: zwiększony z septymą małą (?)
Akord Cm7b5 (C, G, B), notacja zachodnia: CØ, CØ7, Cø, Cø7, Cm7b5, Cm7°5, C−7b5, C−7°5, C min7dim5, C min7b5 (C, G, B♭), Rodzaj: Molowy z kwintą zmniejszoną i z septymą małą (?)
Akord Cm7b5 (C, E, Ges, H), notacja zachodnia: CM7b5, CMa7b5, Cj7b5, CΔ7b5, CΔb5, C maj7b5 (C, E, G♭, B), Rodzaj: Durowy z kwintą zmniejszoną i septymą wielką (?), zmniejszony z septymą wielką (?)
Akord C dim7 (C, Es, Ges, B), notacja zachodnia: Co7, C°7, C dim7 (C, E♭, G♭, B♭), Rodzaj: Zmniejszony z sekstą wielką (?)
Trojdzwieki_i_wielodzwieki_na_kolejnych_stopniach
https://www.easypaste.org/file/0S4jsyQv/dg.akordy22.rtf?lang=pl
dg193
Akord Csus24, Csus42 (C, D, F, G), notacja zachodnia: Csus24, Csus42 (C, D, F, G), Rodzaj: Durowy kwartowy z dodaną sekundą (?), zawieszony kwartowy z dodaną sekundą (?)
OdpowiedzUsuńIstnieje co najmniej 12 prawidłowych nazw systematycznych dla każdego zbioru dźwięków (akordów) które nie zależą od kontekstu. Pozostałe nazwy akordów zależą od tego, jaką funkcję pełnią w utworze. Np. zależnie od kontekstu (położenie wśród akordów poprzedzających i następujących po nim) akord złożony z dźwięków C, D, F, G może być akordem Csus24 w trzecim przewrocie lub G7sus4 (akord Csus24 w trzecim przewrocie wygląda tak samo jak G7sus4). Csus24 może być nazwany Csus4add2, Csus2add4 itd.
Akord Cb5, CMb5 (C, E, Ges), notacja zachodnia: Cb5, CMb5, CΔ-5 (C, E, G♭), Rodzaj: Durowy z kwintą zmniejszoną (?) - lub C7/5-, CM7b5 bez septymy (?)
dg193
https://www.darkworld.com/mythos/school/Chords-in-Major-Key-of-C.html
OdpowiedzUsuńTrojdzwieki_i_wielodzwieki_na_kolejnych_stopniach
Teoria muzyki:
https://pl.qaz.wiki/wiki/Chord_(music)
dg193
https://www.easypaste.org/file/WyP7cBi6/dg.z.w.n.s27.zip?lang=pl
OdpowiedzUsuńdg193
Skróty klawiszowe:
OdpowiedzUsuńSkróty_klawiszowe
Skróty z klawiszem Windows
Win - Pokaż/Ukryj menu Start
Win+D - Pokaż pulpit
Win+E - Eksplorator Windows, Okno Mój komputer
Win+F, F3 - Szukaj plików lub folderów
Win+M - Minimalizuj wszystkie okna
Win+Shift+M - Przywróć wszystkie zminimalizowane okna
Ctrl+Win+F - Szukaj komputerów
Win+R - Okno uruchom
Win+F1 - Okno pomocy
Win+Ctrl+F - Okno znajdź: komputer
Win+Ctrl+Esc - Menu start
Win+Tab - Przełącza pomiędzy aplikacjami
Win+Litera - Uruchomi/Zaznacz elementy z Menu start
Win+L - Wyloguj bez straty danych
Win+U - Menedżer narzędzi
Win+Break - Właściwości systemu
dg193
Budowa akordów
OdpowiedzUsuńAkordem jest współbrzmienie co najmniej trzech dźwięków o różnej wysokości i nazwie.
Współbrzmienie dwóch dźwięków również może być traktowane jako akord, nazywany w tym przypadku akordem niepełnym.
W harmonii klasycznej akordy buduje się na zasadzie tercjowej, tzn. kolejne składniki akordu są oddalone od siebie o interwał tercji.
Składniki akordu noszą nazwy kolejnych interwałów, licząc od pierwszego dźwięku, od którego budujemy akord: pryma (1), tercja (3), kwinta (5), septyma (7), nona (9), undecyma (11), tercdecyma (13).
Do akordu można dodać dodatkowy interwał, np. seksty, septymy, nony itp. Akord składający się z trzech dźwięków nazywa się trójdźwiękiem, składający się z czerech dźwięków – czterodźwiękiem (zwykle dodaje się również nazwę interwału, który został dodany, np. czterodźwięk septymowy) itd. Możliwe jest również zbudowanie akordu z sekundą wielką lub kwartą czystą zamiast tercji. Akord taki nazywa się akordem zawieszonym (sus2 lub sus4). Akord sus nie ma trybu (nie jest ani dur, ani moll, ani zwiększony, ani zmniejszony). Akord może również zawierać sekstę zamiast kwinty (zawieszony na sekście) – jednak w momencie, gdy ma on tercję, ma również tryb wynikający z rozmiaru tercji.
Akordy mogą być wykonywane bez przewrotu lub w przewrocie. Jeżeli najniższym dźwiękiem akordu jest septyma tego akordu, mówi się, że jest to akord w trzecim przewrocie.
Oznaczenia akordów:
Akord durowy – zwykle pisany jest wielką literą, do wielkiej litery dodaje się oznaczenie:
dur, M, maj, ma, Major, lub znak "Δ" (np. C, C-dur, CM, CΔ, C maj, C Major)
Akord mollowy – pisany jest małą literą, do małej lub wielkiej litery dodaje się oznaczenie:
moll, m, mi, min, Minor lub znak "–” (np. c, C-moll, Cm, C-, C min, C Minor)
Akord zwiększony – do wielkiej litery dodaje się oznaczenie:
zw, aug, Augmented, 5+ lub znak "+” (np. C5+, Caug, Czw, C+, C aug, C Augmented)
Akord zmniejszony – do wielkiej lub małej litery dodaje się oznaczenie:
zm, dim, Diminished, o, mb5, mo5 lub znak "-" (np. C-, Cdim, Co, Czm, C°, Cmb5, Cmo5, C Diminished)
Akord durowy z septymą małą – do odpowiedniego akordu dodaje się oznaczenie "7” lub "dom" (np. C7, C dom)
Uwaga: wyjątkiem jest akord zmniejszony z septymą zmniejszoną, który jest zapisywany Cdim7 lub C0 7.
Akord durowy z septymą wielką – do odpowiedniego akordu dodaje się oznaczenie: 7+, M7, Ma7, j7, Δ7 , Δ, maj7, ma7 (np. C7+, CM7, CMa7, Cj7, CΔ7, CΔ, C maj7)
Akord molowy z septymą małą – do odpowiedniego akordu dodaje się oznaczenie: 7, -7, min7 (np. c7, Cm7, Cm7, C-7, C min7)
Akord molowy z septymą wielką – do odpowiedniego akordu dodaje się oznaczenie: 7, M7, #7, -M7, −Δ7, −Δ, minmaj7 (np. c7, Cm7, CmM7, Cm#7, C-M7, C−Δ7, C−Δ, C minmaj7)
dg193
easypaste.org/drive/folders/1UqcicaBwcsEBx6CHKQqg4GMwPWyFod6J
OdpowiedzUsuńeasypaste.org/tumblrgallery.xyz/tumblrblog/gallery/62223/19.html
dg193
Konsonanse i dysonanse
OdpowiedzUsuńPojęcia konsonansu i dysonansu są jednymi z podstawowych pojęć
w teorii muzyki. Zmieniały się one w procesie rozwoju muzyki
zarówno pod względem klasyfikacji interwałów, to jest zaliczania danych
współbrzmień do jednej lub drugiej grupy, jak i pod względem definiowania
istoty konsonansu i dysonansu.
Współbrzmieniami, które uznane zostały za konsonansowe były: oktawa, kwinta, kwarta, tercja wielka, tercja mała, seksta wielka, seksta mała. Wszystkie pozostałe współbrzmienia w tradycyjnej klasyfikacji były dysonansami. Konsonanse określano jako współbrzmienia zgodne, miłe dla ucha, dysonanse zaś - jako współbrzmienia niezgodne. W miarę rozwoju muzyki coraz większe zastosowanie zyskiwały współbrzmienia dysonansowe, a w muzyce XX w. takie rozróżnienie współbrzmień przestało mieć w ogóle sens.
Ponieważ zmieniła się więc istota i rola dysonansu, należy go inaczej określić i zdefiniować.
Dysonans jest nośnikiem napięcia we współbrzmieniu. Współbrzmienie dysonansowe dwóch dźwięków wytwarza napięcie dążące do rozładowania, osiąganego przez rozwiązanie, tzn. musi przejść w określony sposób na inne współbrzmienie, z zasady konsonansowe.
Współbrzmienie konsonansowe nie pociąga za sobą konieczności rozwiązania.
Podstawową jednostką współbrzmień w harmonii funkcyjnej jest akord.
Wyjściową formą akordu jest trójdźwięk uznany w XVI w. za jednostkę harmonii
zachowującą swą tożsamość przy dowolnych przestawieniach jego
dźwięków składowych (tzn. w przewrotach).
Istnienie w muzyce trójdźwięku durowego i możliwości jego rozbudowania do czterodźwięku septymowego i pięciodźwięku nonowego można uzasadnić jego istnieniem w szeregu harmonicznym (c - e - g- b -d).
Za pomocą szeregu harmicznego nie da się natomiast uzasadnić istnienia trójdźwięku molowego, chociaż próbowano wyprowadzić go z odwróconego szeregu alikwotów, ale nie znalazło to potwierdzenia w akustyce i w słyszeniu dźwięku.
https://www.easypaste.org/file/jT2cS9Yn/Nowy.folder.zip?lang=pl
dg193
Post_sp
OdpowiedzUsuńhttps://www.kssip.gov.pl/sites/default/files/postepowanie_spadek_druk.pdf
dg193
Wspólnota religijna stanowiąca większość w kraju w którym mieszkam jest od kilku lat pod silnym wpływem narodow.-ka.olików i ja w takiej nacj.nalistyczno-fa.ystowskiej (proszę o wybaczenie tych, którym być może wyda się to określenie za mocno przesadzone) wspólnocie nie potrafię się odnaleźć (tzn. nawracać się, modlić się i uczestniczyć wspólnie w nabożeństwach). Zawsze gdy przy władzy były siły prawicowe nie mogłem się nawrócić (piszę to zgodnie z prawdą świadom odpowiedzialności przed sądem Bożym). Zwracam się do wszystkich, którzy dają się ponieść ułudzie i myślą, że jedynym i najgorszym wrogiem w tym kraju i na świecie jest k.munizm. To jest p.opganda tych, którzy określają się mianem "nar.odowców". Oprócz rzeczywistego zagrożenia ohydną nową współczesną odmianą k.omunizmu (bardziej oczytani czytelnicy zorientują się o czym piszę) istnieje również obecnie silne zagrożenie równie ohydnym na.jonalizmem i fa.yzmem ukrytym pod postacią lansowanych przez władze programów społecznych, różnych idei które można odnaleźć choćby w dawnym państwie Mu..oliniego. A coż powiedzieć o funda.entaliźmie religijnym? Tęsknota za średniowiecznym państwem k.ścielnym? Być może jest to najgorsze ze wszystkiego co dopiero nadchodzi (wiele z tego można już obserwować od lat) a którego również doświadczyłem osobiście.
OdpowiedzUsuńdg193
Gramatyka języka polskiego:
OdpowiedzUsuńhttps://pl.wikipedia.org/wiki/Gramatyka_j%C4%99zyka_polskiego
Gramatyka języka polskiego
dg193
Nagrywanie dźwięku z głośników komputera (mpżna wykorzystać przy nagrywaniu np. z youtube):
OdpowiedzUsuńNacisnąć klawisz Windows (pomiędzy Fn i Alt), napisać dźwięk i wybrać Ustawienia dźwięku. Następnie wybrać Powiązane ustawienia - Panel sterowania dźwiękiem. W oknie Dżwięk nacisnąć Nagrywanie. Prawym klawiszem myszy wyłączyć mikrofon a następnie włączyć Miks Stereo. Uruchomić np. Audacity i włączyć nagrywanie dźwięku (po nagraniu wrócić do stanu poprzedniego).
dg193
Przy użyciu Blendera 3D można "ożywić" np. rysunek lub zdjęcie lub zniekształcać obiekt i animować go. W tym celu należy wybrać Mesh - Plane, zwiększyć ilość wierzchołków za pomocą Subdivide, dodać teksturę ze zdjęciem lub rysunkiem. Później wybieramy Armature - Single Bone i łączymy armaturę z siatką (zaznaczamy najpierw siatkę a następnie armaturę i naciskamy Ctrl + P). Przypisujemy grupę wierzchołków (Vertex Groups) do Bone, a po przejściu do trybu Pose Mode poruszamy Bones i tworzymy animację (możemy ustawić Weight w oknie Vertex Groups).
OdpowiedzUsuńdg193